جایگاه نفس و بدن در عالم ذر بررسی شد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، دکتر علی افضلی ، عضو هیئت علمی موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران در نشست تخصصی جهان پس از مرگ از سلسله نشست های همایش آموزه های دینی و مساله نفس و بدن گفت: موضوع عالم ذر، همواره یکی از بحث برانگیزترین مباحث قرآنی و اسلامی بوده است و مفسران، متکلمان، فیلسوفان و عارفان مسلمان درباره آن بسیار سخن گفته‌اند.
وی ادامه داد: آن چه از ظاهر آیات و به‌ویژه روایات اسلامی بر‌می‌آید، این است که هر انسانی قبل از تولد از مادر، در عالمی به نام عالم ذر یعنی در مرحله‌ای به‌صورت روح محض و در مرحله‌ای دیگر، همراه با بدنی خاص به‌نام بدن ذرّی وجود فردی حقیقی داشته است.
وی ادامه داد: عده‌ای از اندیشمندان مسلمان این برداشت از ظاهر آیات و روایات را نمی‌پذیرند و هر یک به‌گونه‌ای خاص، این ظواهر را توجیه و تأویل کرده و اشکالاتی را به آن برداشت ظاهری وارد کرده‌اند.
این محقق علوم عقلی گفت: در روایت اسلامی به وضوح بیان شده است که انوار یا ارواح مقدس چهارده معصوم(ع) نخستین مخلوقات هستند یعنی آفرینش انها مقدم بر همه چیز و به ویژه مقدم بر ماء بوده است و از این رو مجرد محسوب می شود.
سرپرست گروه مطالعات اسلامی مرکز پژوهش ادیان جهان اظهار داشت: در مورد غیر معصومان، ظاهر برخی روایت نشان از تجرد انوار و ارواح انسانهای دیگر به ویژه شیعیان و مومنان دارد.
وی در جمع بندی مطالب خود بیان داشت: آن مراتبی که از عالم ذر در آنها از اشباح و انوار و ارواح انسان ها پیمان گرفته شده است مراتبی است مجرد که بخشی از آن به طور مطلق مقدم بر عالم جسم و ماده و برخی دیگر آن مقدم بر وجود بدنی و جسمی است.
مترجم فرهنگ فلسفه دکارت گفت: در سلسله مراتب عالم هستی پس از مرتبه انوار و ارواح مجرد که در آن آدمیان فاقد هر گونه پیکر جسمانی اند، مرتبه خلق بدن ذره ای قرار دارد.
وی گفت: بدن ذره ای انسان، بدنی است که پیش از بدن مادری آفریده شده است و پس از طی مراحلی چند از خاک مادی ایجادشده است و بنا بر این وجودی مادی و جسمانی دارد.
این محقق علوم اسلامی بیان داشت: به تصریح احادیث اسلامی علاوه بر امتحان ها و پیمان هایی که در مراحل پیش از خلق بدن های ذره ای از ارواح انسان ها گرفته شده است، پیش از خلق پیکر حضرت آدم، پس از خلق پیکر وی، پس از خروج این ابدان از صلب آدم(ع) و نیز پس از آنکه این ابدان به صلب اجدادشان منتقل می شود، امتحان ها و پیمان های مزبور تکرار شده است. /909/پ202/ع