پیروی از امام خمینی از ویژگی های آیت‌الله حق شناس بود
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام محمدعلی جاودان از شاگردان آیت الله حق شناس در مراسم پنجمین سالگرد ارتحال آن استاد اخلاق که شب گذشته در سالن اجتماعات مدرسه عالی دارالشفا برگزار شد، به تبیین ابعاد شخصیتی آیت الله حق شناس پرداخت و گفت: انجام حوائج مردم برای وی بسیار مهم بلکه مهمترین مشغولیت بود.
حجت الاسلام جاودان یکی از ویژگی های آیت الله حق شناس را سخت گیری نسبت به غیبت دانست و ابراز کرد: این خصیصه همه علمای اخلاق و اهل سیر و سلوک است، آنها معتقدند غیبت همه اعمال را به باد می دهد.
وی افزود: آیت الله حق شناس همه وقت در مراقبه نفس خویش بود و در روزهای بزرگ مانند غدیر خم و مبعث تنها وصیتی که به دوستان و نزدیکان می کرد این بود که حداقل این یک روز را مراقب باشند.
شاگرد آیت الله حق شناس ولایتمداری این استاد اخلاق را مورد اشاره قرار داد و اظهار کرد: در تمام عمر خویش به‌ویژه در در شروع انقلاب به جدیت از امام خمینی(ره) پیروی می کرد و نظرات و افکار ایشان را تأیید می کرد و رادات خاصی به بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران داشت.
حجت الاسلام جاودان در ادامه خاطرنشان کرد: آیت الله حق شناس هیچ وقت ذکر خاصی را توصه نمی کرد و به کسانی که از وی دستورالعمل می خواستند می گفت؛ مراقب اعمال خود باشید و ببینید اعضا و جوارح خود را به چه کاری وا می دارید.
وی با بیان اینکه آیت الله حق شناس هیچگاه عملی را که خود انجام نداده بود به دیگران توصیه نمی کرد، گفت: وی در سخنرانی های خود همیشه عملی را به مردم گوشزد می کرد که ابتدا خودش آنرا انجام داده بود.
حجت الاسلام جاودان به نقش استاد در زندگی آیت الله حق شناس اشاره کرد و ابراز داشت: وی در جوانی از محضر شیخ محمد حسین زاهد بهره برد که به عنوان یک مربی کارآمد و موفق به حساب می آمد و شاگردان فراوانی داشت که برخی از آنها بعدها به مقامات عالی رسیدند.
وی در پایان نحوه توسل آیت الله حق شناس به ولی عصر(عج) را در دوران جوانی مورد باز خوانی قرار داد و گفت: « من برای آینده تحصیل به حضرت مهدی(عج) متوسل شدم، در خواب، ایشان را زیارت کردم آن حضرت در همان عالم رویا کمر من را گرفتند و در نجف به زمین گذاشتند اما از بس هوا گرم بود عرض کردم سوختم، باز کمر من را گرفتند و در مدرسه دارالشفا قم به زمین گذاشتند، آنجا را موافق یافتم. بعدها وقتی به قم رفتم متصدی حجره ها مرحوم شهید صدوقی بود و همان حجره ای را به من داد که در عالم خواب به من داده شده بود./927/ پ202/ن