۲۷ تير ۱۳۹۲ - ۱۱:۲۱
کد خبر: ۱۷۶۹۴۳

نگاهی به دعای روز دوازدهم ماه رمضان؛

خبرگزاری رسا ـ استاد درس خارج فقه حوزه علمیه قم با بیان این‌که دعای روز دوازدهم ماه رمضان بحث زینت دادن مطرح است و عزت نفس و عفت هم به دنبال زینت دادن مطرح می‌شود،افزود: عفت و عزت نفس از مقام‌های ارزشمندی است که برای هر انسان مؤمنی حاصل می شود؛
دعاي روز دوازدهم ماه مبارک رمضان

 دعای روز دوازدهم ماه رمضان: «اَللّهُمَّ زَیِّنّى فیهِ بِالسَِّتْرِ وَالْعَفافِ وَاسْتُرْنى فیهِ بِلِباسِ الْقُنُوعِ وَالْکِفافِ وَاحْمِلْنى فیهِ عَلَى الْعَدْلِ وَالاِْنْصافِ وَ امِنّى فیهِ مِنْ کُلِّ ما اَخافُ بِعِصْمَتِکَ یا عِصْمَةَ الْخاَّئِفینَ؛ خدایا در این ماه مرا به زیور پوشش از گناه و پاکدامنى بیاراى و جامه قناعت و اکتفاى به مقدار حاجت را به برم کن و وادارم کن در این روز به عدالت و انصاف و ایمنیم بخش در آن از هر چه که از آن مى ترسم به نگهدارى خودت اى نگهدارنده ترسناکان.»

 

آیت الله محمدحسین احمدی فقیه یزدی، استاد خارج فقه حوزه علمیه قم در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا در شرح دعای روز دوازدهم ماه مبارک رمضان، با بیان این‌که در فراز نخست این دعا از خدا می‌خواهیم که ما را در این روز به زیور پوشش از گناه و پاکدامنی بیاراید، گفت: پس از مقام‌های توکل، دوست داشتن احسان و زشت دانستن گناه رسیدن به مقام زینت مطرح می‌شود.

 

وی با اشاره به این‌که در دعای روز دوازدهم بحث زینت دادن مطرح است و عزت نفس و عفت هم به دنبال زینت دادن مطرح می‌شود، افزود: عفت و عزت نفس از مقام‌های ارزشمندی است که برای هر انسان مؤمنی حاصل می شود؛ انسان مؤمن در این روز از خدا میخواهد که به او عزت نفس دهد و او را از هر گناهی دور بدارد، چشم به هرچیزی ندوزد و خود را گرفتار نکند.

 

استاد درس خارج فقه حوزه علمیه قم تصریح کرد: زینت پوشش بسیار زیبایی است که نه تنها انسان را از هر گناهی حفظ می‌کند، بلکه او را به لباس پاکدامنی می‌آراید، دیگر گرفتار حب نفس و حب به مقام نمی‌شود و بر آنچه خدای متعال به او داده رضایت می‌دهد.

 

وی با بیان این‌که انسان پس از رسیدن به پاکدامنی، رسیدن به قناعت و اکتفای به مقدار حاجت را از خداوند متعال طلب می‌کند، گفت: لباس القنوع والکفاف یعنی در هر مسأله‌ای که برایم پیش می‌آید صاحب قناعت شوم که قناعت روح و نفس انسان را از هر بدی حفظ می‌کند و مانند لباسی که معایب را می‌پوشاند، بدی‌ها را از او دور می‌کند.

 

آیت‌الله احمدی فقیه یزدی با بیان این‌که در روایات متعدد انسان به راضی بودن به آنچه برای زندگی‌اش کفایت می‌کند، توصیه شده است، اظهار داشت: اکتفای به مقدار حاجت به معنای توجه انسان به آنچه برای زندگی‌اش کافی است و آن را کفاف می‌دهد یعنی هیچ وقت انسان به فکر زیاده‌خواهی نیست و هیچ‌گاه خود را برای کم داشتن به زحمت نیندازد.

 

وی ادامه داد: در فراز دیگری از این دعا از خدا می‌خواهیم که ما را در این روز به عدالت و انصاف در کارها وادار کند، یعنی در انجام کاری زیاده‌روی و یا کوتاهی نکنیم و همواره حد اعتدال را نگه داریم که این رعایت عدل و انصاف با شعار امسال که سال تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی است تناسب بسیاری دارد و این دعا در این روز منطبق بر اوضاع کنونی جامعه است.

 

استاد درس خارج فقه حوزه علمیه قم افزود: وقتی از خدا می‌خواهیم که ما را به عدل و انصاف وادار کند، یعنی گرانفروشی نکنیم، در کارها زیاده‌روی نکنیم، بی‌جهت و بیش از حقی که مناسب و انصاف است از مردم تقاضا نداشته و توقع خود را از آنان بالا نبریم و در اصل عدل و انصاف را در حقوق فردی، جنبه مالی و اداره اجتماعی به درستی به کار گیریم.

 

وی گفت: در ادامه دعای روز دوازدهم ماه رمضان پس از این‌که از خدای متعال خواستیم ما را از گناهان حفظ کند، جامه قناعت و اکتفا بر تن ما بپوشاند و ما را به عدالت و انصاف وادار کند، از او می‌خواهیم که ما را از هر آنچه که سبب ترس و وحشت است ایمن بسازد به طوری که در امنیت کامل بوده و از هر چیزی که سبب گرفتاری می‌شود، به دور باشیم.

 

آیت‌الله احمدی فقیه یزدی با بیان این‌که در پایان دعا خداوند را به عصمتش قسم می‌دهیم که این دعا را در حق ما برآورده کند و هر آنچه از او در روز دوازدهم ماه رمضان خواستیم به ما بدهد، افزود: عصمت به معنای نگهبانی و نگه‌دارندگی است و کسانی که می‌خواهند از هر بلایا و بدی حفظ شوند باید به عصمت پروردگار متعال چنگ بزنند.

 

وی تصریح کرد: همه کسانی که نسبت به عاقبت خود ترس دارند به لطف خدای متعال امیدوار هستند و حتی دشمنان توحید هم در وقت گرفتاری به خدا پناه می‌برند، اما در فراز پایانی دعا که عصمة الخائفین مطرح شده، اینجا خائفین حکم انبیا و اولیا را دارند و این بزرگواران هستند که به مقام خوف واقعی از خدا رسیده‌اند و خدا نگهدارنده آنان است. /915/

ارسال نظرات