نشست چیستی و چرایی کاربردی سازی دانش در علوم انسانی برگزار شد
به گزارش خبرنگارخبرگزاری رسا، نعمتالله فاضلی، عضو هیات علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی ظهر امروز 19خردادماه، در نشست چیستی و چرایی کاربردی سازی دانش در علوم انسانی که در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی برگزار شد، با بیان اینکه استدلال که علوم انسانی کاربردی نیست کاملا قابل مناقشه است، گفت: از دوره مشروطه تا به امروز تمام چیزهایی که داشتهایم را خود ما ناچیز و بی ارزش کردیم و این موضوع را به گردن علوم انسانی میاندازیم که این علوم کاربردی نیستند نمیتوانند ناظر بر نیازهای ما باشند.
وی تصریح کرد: در حوزه کاربرد علوم انسانی کما بیش گفتمان غالب در مورد علوم انسانی این بوده که این علوم سودمند، کاربردی و کارآمد نیستند و تا به امروز هیچ سازمان، محققی و متخصصی در خصوص اینکه چرا این علوم کاربردی نیستند تحقیقی ننوشته است.
فاضلی خاطرنشان کرد: همه افرادی که در مورد ناکارآمدی علوم انسانی صحبت میکنند، استنادی بر هیچگونه تحقیقی نمیکنند و تنها بر اساس تجربه و بر مبنای استدلال نظری و ادراک شعوری از عدم کاربرد علوم انسانی سخن میگویند.
عضو هیات علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی خاطرنشان کرد: برخی دیگر از منتقدان این استدلال را مطرح میکنند که ما این همه مشکل از قبیل مشکلات محیط زیست، آلودگی هوا و ... داریم و این بزرگترین گواه بر عدم کاربردی بودن علوم انسانی است.
وی در ادامه افزود: استدلال دیگری که مخالفین عدم کاربردی بودن علوم انسانی مطرح میکنند این است که بنیانهای متافیزیکی این علوم غربی و سکولار هستند، اگر فرض را بر این بگیریم که چنین باشد این موضوع چه ربطی به کارآمدی علوم انسانی دارد؟ باید توجه داشته باشیم که کاربردهای دانش همیشه از گره زدن دانشهای مختلف به یکدیگر شکل میگیرد.
عضو هیات علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی با اشاره به گفتمان علوم انسانی اظهار داشت: شیوههای سخن گفتن، فهمیدن، دیدن و نشان دادن علم و علوم اسلامی در جامعه معین است و دال مرکزی آن علم اجتماعی است که صحبت درباره چیستی و چرایی دانش است. علوم انسانی از لحظه تولید گفتمان علوم اسلامی شکل گرفت.
فاضلی در پایان خاطرنشان کرد: علوم انسانی و اجتماعی در ایران از همان دوره ۱۳۱۰ به بعد در مسیر شکل دادن مفهوم ملت و سازوکار کردن جامعه ایران با تکنولوژی حرکت کرده است و علوم انسانی پیش از پزشکی و مهندسی در ایران کاربرد و نقش داشته و دارد./817/پ202/ص