۱۵ دی ۱۳۹۵ - ۱۵:۰۱
کد خبر: ۴۷۱۹۰۱
در درس اخلاق آیت‌الله امین‌ بررسی شد؛

5 عامل پیدایش محبت/ شناخت صحیح معبود محبت آور است

استاد درس خارج حوزه علمیه قم با اشاره به حدیث «مَن عَرَفَ نَفسَه فَقَد عَرَفَ رَبَّه وَ مَن عَرَفَ رَبَّه فَقَد أحَبَّه» گفت: محبت ورزیدن به خداوند مبتنی بر شناخت صحیح خداوند است؛ بنابراین انسان باید باور کند در تمام لحظه‌های زندگی نیازمند به خدا بوده و تنها راه رسیدن به کمال نیز توسل به ذات اقدس الهی است.
آیت‌الله امین خراسانی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت‌الله محمد امین‌خراسانی در جلسه اخلاق که در دفتر وی برگزار شد به تشریح عوامل پیدایش محبت پرداخت و گفت: برای پیدایش محبت انسان نسبت به یک ذات دیگر پنج عامل عمده وجود دارد که نخستین آن‌ها «حب نفس» است؛ به این معنا که هر انسانی حیات و به کمال رسیدن را دوست دارد و در این راستا اگر بداند حیات و کمالش از سوی شخص دیگری است، آن شخص را نیز دوست خواهد داشت.

استاد درس خارج حوزه علمیه قم با اشاره به اینکه نیکوکاری بسترساز رفع موانع رستگار شدن است، اظهار داشت: «حب احسان» دومین عامل پیدایش محبت است که با توجه به روایات درمی‌یابیم انسان در فطرت و آفرینش خود دوستدار نیکی و نیکوکاری بوده و نسبت به پلیدی‌ها نفرت دارد؛ بنابراین اگر شخصی نسبت به انسان نیکی ورزد، آن نیکی نزد انسان دوست‌داشتنی بوده و از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.

آیت‌الله امین‌خراسانی«محبت نسبت به مُحسِن» را سومین عامل پیدایش محبت دانست و بیان داشت: با تدبر در برخی روایات درمی‌یابیم محبت به نیکوکاران و نفرت نسبت به بدکاران یک امر فطری و ذاتی در انسان‌ها است؛ بر این اساس انسان افراد نیکوکار را بدون در نظر گرفتن منافع شخصی فقط از جهت اینکه جامعه از برکات او بهره‌مند است، دوست دارد.

وی ادامه داد: چهارمین عامل پیدایش محبت«جمیل به ذات» است، یعنی چیزی که زیبایی ذاتی دارد، این زیبایی سبب می‌شود تا انسان صاحب آن جمال و زیبایی را دوست داشته باشد.

استاد درس خارج حوزه علمیه قم به تبیین آخرین عامل پیدایش محبت پرداخت و ابراز داشت: «مناسبت بین اشیا و افراد با وجود انسان» به‌عنوان عامل پنجم به این معنا است که انسان‌ گاهی با اولین برخورد با یک شخص نسبت به او علاقه پیداکرده و سعی می‌کند با او دوستی کند؛ این امر نشان‌دهنده وجود رابطه‌های قلبی میان افراد است.

آیت‌الله امین‌خراسانی با اشاره به حدیث «مَن عَرَفَ نَفسَه فَقَد عَرَفَ رَبَّه وَ مَن عَرَفَ رَبَّه فَقَد أحَبَّه» گفت: محبت ورزیدن به خداوند مبتنی بر شناخت صحیح خداوند است؛ بنابراین انسان باید باور کند در تمام لحظه‌های زندگی نیازمند به خدا بوده و تنها راه رسیدن به کمال نیز توسل به ذات اقدس الهی است.

وی افزود: منشأ همه عوامل پیدایش محبت، خداوند بوده و همه عوامل در سرحد کمال در ذات خدای متعال موجود است؛ بر این اساس تنها ذاتی که شایسته اظهار علاقه و محبت است، ذات اقدس الهی است و محبت خداوند نیز تنها در قلبی جای می‌گیرد که خالصانه او را شناخته باشد./841/202/ب3

ارسال نظرات