راه های ارتباطی شیعیان با امام عسکری در دوران فشار و اختناق

حجت الاسلام والمسلمین محمد غفوری در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا با اشاره به وجود افکار انحرافی در زمان ائمه اطهار(ع) اظهار داشت: ائمه با تفکرات معتزله، عشائره، حنبلی ها و جاعلان حدیث، غلات، صوفیه و وافقه قرار گرفتند و بایستی شیوه ای را در تعامل با این تفکرات پیش بگیرند؛ در مواجه با بحث اعتزال باید گفت که زمانی در میان معتزله بحثی در باب خلق قرآن پیش آمد که آیا قرآن مخلوق است یا عزلی؟ اهل بیت(ع) با اشاره مخلوق بودن آن را تثبیت می کنند و بیشترین همّ اهل بیت این بود که یاران خود را از این مسائل جدا می کردند و می فرمودند که وارد این مباحث نشوید.

وی گفت: تبیین شریعت اقدام دیگر اهل بیت در برابر این شبهه معتزله بود که سعی می کردند اسلام واقعی را در کنار این فرقه ها بیان کنند و روشنگری در برابر اعتقادات انحرافی را داشتند؛ اقدام دیگر ائمه اطهار(ع) در مواجهه با چنین مسائلی تربیت شاگردان بود که یاران خود را از ورود به این جریانات دور کنند و افرادی را تربیت کنند که آمادگی لازم را در برابر مواجهه با انحرافات داشته باشند.

مدیر گروه پژوهشی فرهنگ و تمدن اسلامی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تصریح کرد: یکی از گروه های منحرف در جامعه آن روز نقش آفرینی می کردند، غلات بودند که بیشترشان جزو شاگردان و اصحاب ائمه اطهار(ع) بودند که بعدها منحرف شدند؛ اینها از یک زمانی راه انحراف را پیش گرفتند، چه بسا عده ای هم بودند که از ابتدا نمی خواستند راه صواب را پیش بگیرند و افکارشان انحرافی بود، اما در قالب پیوستن به صف شاگردان ائمه وارد شدند تا بتوانند افکار خودشان را از این طریق منتشر کنند؛ یعنی خود را منتسب به امام می کردند و با نام امام عقاید خود را منتشر می کردند که بسیار خطرناک و مؤثر بودند.

وی گفت: محصور بودن ائمه اطهار(ع) به این تفکرات انحرافی کمک می کرد؛ به عنوان مثال امام حسن عسکری(ع) تحت محاصره و کنترل بود و نمی توانست با شیعیان ارتباط چندانی داشته باشند و بیشتر ارتباط ائمه متأخر و امام یازدهم از طریق یک سری افراد خاص است و این قطع و یا ضعف ارتباط فضا را برای جولان برخی از علما فراهم کرد و منحرفی از این فرصت برای انتشار عقاید باطل خود استفاده می کردند.

حجت الاسلام والمسلمین غفوری ابراز داشت: پراکندگی شیعیان در شهرها و مناطق مختلف مشکل دیگری بود که شیعیان ناچار بودند از طریق واسطه ها با امام خود ارتباط بگیرند یا اگر یک رابط انحراف داشت می توانست جامعه را منحرف کند.

وی گفت: اهل بیت(ع) در دوران امامت خود با افراد منحرف(غلات) مواجه می شدند و در این مواقع چند رویکرد را داشتند که اولین آنها بیزاری از افراد منحرف و طرد اینها بود و از این افراد اعلام برائت می کردند؛ شیوه دیگر اهل بیت(ع) در مواجه با دشمنان، لعن آنها بود، به گونه ای که باطل بودنشان را تا این حد که مستحق لعن هستند، نشان می دادند و یا این که کسانی بودند که اینقدر انحرافشان شدید بود که می توانست تأثیر بسیار عمیقی در انحراف شیعیان بگذارد که اهل بیت(ع) دستور قتلشان را دادند که دیگر وجود نداشته باشند.

مدیر گروه پژوهشی فرهنگ و تمدن اسلامی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با بیان این که ائمه اطهار(ع) سعی می کردند که صف بندی بین شیعیان اصیل و منحرفان ایجاد کنند، تصریح کرد: اقدام دیگر اهل بیت در مواجه با دشمنان و تفکراتشان این بود که شیعیان را از این ها دور می کردند؛ به عنوان مثال به اصحاب خود نامه می نوشتند که از این ها برحذر باشید و دوری کنید.

وی گفت: در زمینه نجات شیعه از افکار انحرافی و باطل غلات تلاش های فراوانی از سوی ائمه اطهار(ع) صورت می گرفت؛ یکی از گروه هایی که در جامعه افکارشان خریدار دارد، صوفیه است؛ مشاهده می شود که گروه های صوفی با تمسک به زهد و تقوا، از این فضا استفاده کرده و مردم را گرفتار می کردند و به انحراف کشیده می شدند.

حجت الاسلام والمسلمین غفوری ابراز داشت: یکی از افکار انحرافی صوفیه این بود که مخالف دانش بودند؛ دانش را حجاب می دانستند و می گفتند کسی که می خواهد به خدا برسد باید در کوهی کوهستانی خرابه و غاری پناه ببرد و با خدا راز و نیاز کند و نباید خود را اسیر کتاب ها کند./822/302/ب3