صبر بر مصیبت درس امام علی به همه مؤمنان
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین سید حسین حسینی قمی، استاد حوزه علمیه قم دوشنبه شب در آستان حضرت معصومه(س) با اشاره به خطبه 202 نهج البلاغه، گفت: حضرت علی(ع) این خطبه را هنگام خاکسپاری حضرت زهرا(س) به حضرت رسول(ص) بیان می کنند.
وی افزود: امام علی(ع) در این خطبه می فرمایند«وَ مِنْ كَلاَمٍ لَهُ ع رُوِيَ عَنْهُ أَنَّهُ قَالَهُ عِنْدَ دَفْنِ سَيِّدَةِ اَلنِّسَاءِ فَاطِمَةَ ع كَالْمُنَاجِي بِهِ رَسُولَ اَللَّهِ ص عِنْدَ قَبْرِهِ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ عَنِّي وَ عَنِ اِبْنَتِكَ اَلنَّازِلَةِ فِي جِوَارِكَ وَ اَلسَّرِيعَةِ اَللَّحَاقِ بِكَ قَلَّ يَا رَسُولَ اَللَّهِ عَنْ صَفِيَّتِكَ صَبْرِي وَ رَقَّ عَنْهَا تَجَلُّدِي إِلاَّ أَنَّ فِي اَلتَّأَسِّي لِي بِعَظِيمِ فُرْقَتِكَ وَ فَادِحِ مُصِيبَتِكَ مَوْضِعَ تَعَزٍّ فَلَقَدْ وَسَّدْتُكَ فِي مَلْحُودَةِ قَبْرِكَ وَ فَاضَتْ بَيْنَ نَحْرِي وَ صَدْرِي نَفْسُكَ فَ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ فَلَقَدِ اُسْتُرْجِعَتِ اَلْوَدِيعَةُ وَ أُخِذَتِ اَلرَّهِينَةُ أَمَّا حُزْنِي فَسَرْمَدٌ وَ أَمَّا لَيْلِي فَمُسَهَّدٌ إِلَى أَنْ يَخْتَارَ اَللَّهُ لِي دَارَكَ اَلَّتِي أَنْتَ بِهَا مُقِيمٌ وَ سَتُنَبِّئُكَ اِبْنَتُكَ بِتَضَافُرِ أُمَّتِكَ عَلَى هَضْمِهَا فَأَحْفِهَا اَلسُّؤَالَ وَ اِسْتَخْبِرْهَا اَلْحَالَ هَذَا وَ لَمْ يَطُلِ اَلْعَهْدُ وَ لَمْ يَخْلُ مِنْكَ اَلذِّكْرُ وَ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمَا سَلاَمَ مُوَدِّعٍ لاَ قَالٍ وَ لاَ سَئِمٍ فَإِنْ أَنْصَرِفْ فَلاَ عَنْ مَلاَلَةٍ وَ إِنْ أُقِمْ فَلاَ عَنْ سُوءِ ظَنٍّ بِمَا وَعَدَ اَللَّهُ اَلصَّابِرِينَ».
استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: در این خطبه امام علی می فرمایند که«سلام بر تو ای رسول خدا، سلامی از طرف من و دخترت که هم اکنون در جوارت فرود آمده و شتابان به شما رسیده است، ای پیامبر خدا، صبر و بردباری من با از دست دادن فاطمه کم شده و توان خویشتنداری ندارم؛ اما برای من که سختی جدایی تو را دیده و سنگینی مصیبت تو را کشیدم، شکیبایی ممکن است، این من بودم که با دست خود تو را در میان قبر نهادم و هنگام رحلت، جان گرامی تو، میان سینه و گردنم پرواز کرد؛ پس امانتی که به من سپرده بودی بر گردانده شد و به صاحبش رسید؛ از این پس اندوه من جاودانه و شبهایم شب زنده داری است، تا آن روز که خدا خانه زندگی تو را برای من بر گزیند، به زودی دخترت تو را آگاه خواهد ساخت که امت تو، چگونه در ستمکاری بر او اجتماع کردند؛ از فاطمه بپرس و احوال اندوهناک ما را از او خبر گیر، که هنوز روزگاری سپری نشده و یاد تو فراموش نگشته است، سلام من بر هر دوی شما، سلام وداع کننده ای که از روی خشنودی یا خسته دلی سلام نمی کند و اگر از خدمت تو باز می گردم، از روی خستگی نیست و اگر در کنار قبرت می نشینم از بدگـمانی بدانچه خدا صــابران را وعده داده نمی باشد».
حجت الاسلام والمسلمین حسینی قمی با بیان اینکه فرشتگان از صبر سیدالشهدا(ع) در کربلا شگفت زده شدند، گفت: به یقین شگفتی فرشتگان بر صبر امیرمؤمنان(ع) دو چندان بوده است زیرا امام علی(ع) در نهج البلاغه می فرمایند که من خار در چشم و استخوان در گلو صبر کردم.
وی افزود: به قدری مصیبت شهادت حضرت زهرا(س) برای امام علی(ع) که فرزندش امام حسین(ع) با صبر خود فرشتگان را به اعجاب آورده بود، سنگین است که ایشان کنار مدفن صدیقه طاهره اعتراف می کنند که صبرشان در این مصیبت کم شده است.
استاد حوزه علمیه قم با تأکید بر اینکه این سخنان امام علی(ع) به ما نشان دهد که باید در مصیبت ها صبوری پیشه کرد و در هر مصیبت، مصیبت سنگین تری را به یاد آوریم، گفت: همانطور که امام علی(ع) در مصیبت حضرت زهرا(س) برای دلداری دادن به خود مصیبت رسول خدا(ص) را به خود یادآوری کردند ما نیز باید به این شکل عمل کنیم.
حجت الاسلام والمسلمین حسینی قمی با بیان اینکه در کتاب کافی، کلینی به نقل از امام صادق(ع) بیان می کند که حضرت زهرا(س) صدیقه شهیده هستند، ادامه داد: امام صادق(ع)می فرمایند که حضرت زهرا(س) به مرگ طبیعی از دنیا نرفته است بلکه ایشان به شهادت رسیده اند.
وی افزود: امام علی(ع) بعد از رحلت حضرت زهرا(س) هرگز محاسن خود را خضاب نکرده و خود را تا آخر عمر سوگوار حضرت زهرا(س) می دانستند و همواره به این بانوی بزرگوار وفادار بودند و همیشه از ایشان به نیکی یاد می کردند و چه خوب است که پیروان این امام همام وفاداری به خانه و خانواده را از این بزرگوار بیاموزند.
استاد حوزه علمیه قم اظهار کرد: از آن جایی امام علی(ع) می دانستند که حضرت زهرا(س) هرگز از رفتار امت نزد رسول خدا(ص) سخن نخواهند گفت به همین دلیل به حضرت رسول(ص) فرمودند که شما از فاطمه بپرسید.
حجت الاسلام والمسلمین حسینی قمی یادآور شد: ترک کردن محل دفن حضرت زهرا(س) برای امیرمؤمنان(ع) دشوار بود ولی ایشان به خاطر وصیت حضرت زهرا(س) و مخفی بودن مقبره ایشان به ناچار مقبره و محل دفن این بانوی بزرگوار را ترک کردند و این را می توان به نقل از کلامشان در نهج البلاغه فهمید./968/پ203/ی