شعر انقلاب مدیون مثنویهای مرحوم عزیزی است
حجتالاسلام محسن حسن زاده لیله کوهی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری رسا، ضمن ابراز تأسف از درگذشت احمد عزیزی شاعر سبک شعر آیینی گفت: وی شاعری موفق، پیشرو، جریانساز، انقلابی، ولایتمدار و محب اهلبیت(ع) بود.
شاعر حوزوی با بیان اینکه با مرحوم عزیزی در دهه 60 یا 70 آشنا شده است، اظهار داشت: در آن زمان وی شاعری پخته و پیشگام در اوج فعالیتهای ادبی بود، اما همانند بعضی شاعران انقلابی دیگر از جمله سلمان هراتی و سید حسن حسینی و بعضی دیگر حوادث و اجل امان نداد که ما اوج شکوفایی آنها را به استمرار بیینیم.
وی ادامه داد: از همه مسائل ناراحتکنندهتر وضعیت مرحوم عزیزی بودکه سالها در بیمارستان رنج بیماری را تحمل میکرد و نه تنها برای او سخت گذشت بلکه برای ما نیز همینگونه بود، چراکه نمیدانستیم وی مهربانی و دلسوزی ما را درک میکند یا این ادراک از او گرفته شده است.
حجتالاسلام حسن زاده لیله کوهی با اشاره به بیماری طولانی مرحوم عزیزی عنوان کرد: همه کسانی که به عیادت مرحوم عزیزی رفتند این رنج مداوم را احساس کردند که از جمله آنها رهبر معظم انقلاب بود که به عیادت وی رفتند و گفتند «امیدوارم این رنج مداوم کفاره گناهان احتمالی ایشان باشد».
زندگی یک هنرمند از هنر او جدا نیست
استاد حوزه علمیه قم با بیان اینکه برخی افراد زندگی هنرمند را از هنر او جدا میکنند، بیان داشت: در حقیقت باید گفت اینگونه نیست چراکه زندگی مرحوم عزیزی نشانگر این است که زندگی وی هم بهاندازه شعرش هنرمندانه، زیبا و عبرتآموز بود.
وی افزود: شهرستان سرپل ذهاب که زادگاه مرحوم عزیزی است، دارای مناظر بسیار زیبایی است؛ یکی از زیباییهای این شهر وجود مقبره احمدبن اسحاق قمی است که جهت دفن ایشان در ان شهر این است که هنگام بازگشت در این شهر رحلت کرده و مدفون شدند.
حجتالاسلام حسنزاده لیله کوهی خاطرنشان کرد: معمولاً قدم زدنهای جوانان شهر سر پل ذهاب به مرقد باصفای ابن اسحاق منتهی می شود؛ اسم مرحوم عزیزی را نیز «احمد» گذاشتند که احتمال میرود پدر بزرگوار وی به تأسی از ابن اسحاق این نام را بر وی نهاده است.
مرحوم عزیزی شاعری خالص و غیرتمند بود
شاعر حوزوی با اشاره به ابعاد شخصیتی مرحوم عزیزی ابراز داشت: هنگامی که به شخصیت وی توجه کنیم درمییابیم که وی دارای غیرتی همراه عفت، جسارت و شهامت، خون گرمی و عشقی خالصانه نسبت به اهلبیت(ع) بود.
وی با بیان اینکه این شاعر مطرح کشور نسبت به شعرسرایی غیرتمند و عفیف بود، گفت: وی نه تنها در شعر جسور بود بلکه در زندگی هم همینگونه رفتار میکرد و به قول بعضیها «بیبیاش از بی چادری خانه نشین نیست!»؛ متأسفانه گاهی مشاهده میشود که بسیاری از جوانان به جای اینکه خلأ ابتکار را در شعر پر کنند، به عشقهای سطحی، تن بیانی، به کارگیری واژههای ناپخته روی میآورند.
حجتالاسلام حسن زاده لیله کوهی یادآور شد: مرحوم عزیزی در به کارگیری واژهها بسیار عفیف بود و آنهایی که با جریان شعر بعد از انقلاب آشنایی دارند به خوبی میدانند که شعر انقلاب به همان اندازه که به مرحوم قیصر امین پور و سید حسن حسینی در غزل و رباعی و در شعر نو و سپید به سلمان هراتی و دیگر شاعران بزرگوار در سایر زمینهها مدیون است، در مثنوی نیز به مرحوم احمد عزیزی مدیون است.
استاد حوزه علمیه قم با اشاره به اینکه مرحوم عزیزی سبب شد تا آفت زبانی از قالب مثنوی رخت بربندد، اظهار داشت: وی کسی بود که قالب مثنوی را در زبان جدید و مشهون از معانی انقلابی و آیینی راهاندازی کرد؛ پیش از وی کسانی بودند که مثنوی سرایی میکردند، اما زبان همچنان بوی کهنه بودن میداد.
نوشتههای انقلابی و سیاسی مرحوم عزیزی در قالب «شطحیات»
وی اضافه کرد: مرحوم عزیزی غیر از مثنوی نوشتههایی داشت که آنها را «شطحیات» نامیده بود که این نام را از شَطَح صوفیها برگرفته بود؛ این نوشتهها کاملاً انقلابی و سیاسی بود و سرشار از شگردهای زبانی، تصویر آفرینی و مضمون پردازی و به خلاف قالب اصلی مشهون از طنز بود.
حجتالاسلام حسن زاده لیلی کوهی با اشاره به اینکه رگههایی از طنز در شعر مرحوم عزیزی نیز وجود داشت، عنوان کرد: در اینجا چون نزدیک به ایام عید نوروز نزدیک هستیم یکی از اشعار وی را که با قالب طنز در این زمینه سروده بود این است که «مادرم فکری برای عید کرد قوطی کنسرو خالی صید کرد»؛ وی در اشعار خود رنج طبقات فقیر جامعه را همراه طنز نشان میداد.
وی ادامه داد: برخی ممکن است به لحاظ تلفظ در برخی واژههایی همانند «عِید» که مرحوم عزیزی در اشعار به کار میبرد به وی اشکال کنند، اما باید گفت کسی که دست به ابتکار میزند گاهی دچار اشتباه نیز میشود و این مسأله چندان مهم نیست؛ زندگی مرحوم عزیزی بیاشتباه نبود، اما عزیزی با اشتباههایش زیبا است و این موضوع درباره همه انسانها جاری است و مهم این است که اشتباهاتمان نباید ما را از معانی الهی و عشق اهلبیت(ع) دور کند.
مرحوم عزیزی نماد «یاس» را برای حضرت زهرا پایهریزی کرد
شاعر حوزوی با بیان اینکه مرحوم عزیزی با بیت «حضرت زهرا دلش از یاس بود اشکهایش خرده الماس بود» نماد «یاس» را برای حضرت(س) ساخت، ابراز داشت: ارادتی که وی نسبت به اهلبیت(ع) داشت نوعی عشق بی انتها و خالصانه بود؛ تا فاطمیه و یاد حضرت زهرا(س) پابرجا باشد و تا هنر برای ایشان در هر قالبی آفریده میشود، مرحوم عزیزی هم با آن اثر پیوست شده است.
وی افزود: این که درگذشت مرحوم عزیزی با ایام فاطمیه همراه است، بهیقین میتوان این مسأله را حاکی از عنایات ویژه اهلبیت نسبت به وی دانست.
جلب رضایت ولی، مقدمه رستگاری است
حجتالاسلام حسن زاده لیله کوهی با اشاره به رضایت رهبر معظم انقلاب از مرحوم عزیزی بیان داشت: اینکه ایشان به عیادت وی رفتند حاکی از این است که در مجموع از او رضایت دارند و این رضایت، صداقت و عشق نه تنها مرحوم عزیزی بلکه هر کسی که در این مقام قرار گیرد را رستگار خواهد ساخت.
استاد حوزه علمیه قم با بیان اینکه مرحوم عزیزی در سبک شعر آیینی منحصر به فرد است، اظهار داشت: مدتها قبل به این دلیل که شعر این شاعر ولایتمدار از ابتکارات مضمونی و تصویرسازی ویژهای برخوردار بود، اشعار وی را «نظامی وار» میخواندند و این سبک بعد از او تکرار نشد.
وی در پایان با بیان اینکه در جامعه به ابتکار جوانان بسیار نیاز وجود دارد، ابراز داشت: تحصیلات آکادمیک به تنهایی کارگشای مسائل نیست؛ بنابراین جوانان باید جرأت و جسارت داشته باشند و اگر در طول مسیر تلاشهای خود دچار اشتباه شدند نباید نا امید شوند و پیوسته به اهلبیت(ع) توسل داشته باشند تا استعدادهایشان شکوفا شوند./841/ت301/س