ماجرای حضور ۳هزار ملک در جنگ بدر
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا حجت الاسلام عالمی در هفتمین روز مراسم عزاداری دهه اول محرم که در دفتر حضرت آیت الله نوری همدانی و با حضور این مرجع تقلید برگزار شد، با اشاره به اهمیت اعمال صالح در سرنوشت انسان، عنوان کرد: سرنوشت انسان در قیامت برمبنای اعمال صالحش رقم می خورد و اگر انسان کفه ترازوی اعمال صالحش سنگین باشد وارد بهشت می شود.
وی افزود: اینکه می گویند خدا بهشت را به بهانه می دهد، سخن غلطی است؛ خداوند انسان هایی که بها دارند و عمل صالح انجام می دهند را وارد بهشت می کند.
استاد حوزه علمیه تصریح کرد: در مسیر حرکت کاروان امام حسین(ع) به سمت کربلا دو نفر محضر آن حضرت رسیده و از ایشان درباره تعداد لشکریان اندک حضرت سؤال کردند و امام لشکر ملائک را به آنها نشان داد و گفت اگر بخواهیم می توانیم با ملائک بر دشمن پیروز شویم.
حجت الاسلام عالمی ادامه داد: اما حضرت گفتند که از دو جهت از لشکریان ملائکه نمی توان استفاده کرد، اول اینکه آنها از جنس ما نیستند و دوم به این دلیل که قرار نیست کار را ملائکه انجام دهند و ما اجر آن را ببریم.
وی با اشاره به آیات قرآن درباره دیدن ملائکه خاطرنشان کرد: قرآن به چند مورد از دیده شدن ملائکه اشاره می کند که یکی از آنها داستان حضرت مریم و دیگری داستان حضرت ابراهیم و حضرت لوط در زمان نزول عذاب برای قوم لوط است.
وی تأکید کرد: درباره حضور سه هزار ملک در جنگ بدر نیز که در قرآن اشاره شده است منظور حضور معنوی آنها برای قوت قلب و ایجاد فضای معنوی برای مجاهدان اسلام بود.
این کارشناس دینی در ادامه اظهار کرد: قرار نیست همیشه خداوند همه کارها را از راه اعجاز انجام دهد و به همین منظور نیز کشته شدن یا مجروحیت افراد در جهادها، چه همراه با شکست و چه پیروزی ظاهری باشد، برای مؤمنان فتح و پیروزی است.
وی ابراز کرد: از یکی از وکلای امام زمان(عج) به نام حسین بن روح نوبختی درباره علت پیروزی لشکر یزید به عنوان دشمنان خدا بر لشکر امام حسین(ع) به عنوان حجت خدا سؤال پرسیده شد و وی پاسخ دقیقی به این موضوع داد که گاهی پیامبران که واسطه میان خالق و مخلوق هستند در زندگی خود قاهر و گاهی مقهور شده اند و این موضوع به این دلیل است که اگر انبیا همواره پیروز می شدند، مردم درباره آنها ادعای الوهیت می کردند.
حجت الاسلام عالمی در پایان خاطرنشان کرد: اینکه امام حسین(ع) در صحرای کربلا در ظاهر شکست خورده یا پیروز شده اند، دلیلی بر حق یا باطل بودن نیست./872/پ۲۰۲/ج