راسخون در علم بودن اهل بیت به اذن خداوند است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، آیت الله سیدجعفر سیدان، از اساتید سطح عالی حوزه علمیه خراسان، امروز در درس شرح خطب توحیدی نهج البلاغه، در شرح خطبه 91 گفت: در آیه 7 سوره آل عمران آمده است آن ها که در قلوبشان زیغ یعنی میل از حق به باطل وجود دارد، متشابهات قرآن را با آراء نادرست خود توجیه می کنند و موجب فتنه می شوند در حالی که تأویل این آیات را تنها خدا و راسخون در علم می دانند.

وی با اشار به اینکه مفسرین در عاطفه یا استینافیه بودن واو دوم این فراز از آیه «و مایَعلمُ تأویله إلّا الله و الراسخونَ فی العلم..» اختلاف دارند، افزود: برخی واو میان الله و الراسخون را واو عطف گرفته اند بدین معنا که تأویل متشابهات را فقط خدا و راسخون در علم می دانند.

آیت الله سیدان ادامه داد: برخی نیز آن را استینافیه می دانند بدین معنا که تأویل متشابهات را تنها خدا می داند و راسخون در علم می گویند همه متشابهات را قبول داریم چون علمی به آن ها نداریم.

استاد سطح عالی حوزه تصریح کرد: جمعی از مفسرین اهل سنت از جمله کشاف و ابن ابی الحدید معتقدند واو عاطفه است و ظهور آیه نیز در عاطفه بودن واو است اما تفسیر المیزان، ظهور آیه را در واو استینافیه می داند.

وی خاطرنشان کرد: ازسوی دیگر، اینکه خطبه 91نهج البلاغه می فرماید «خداوند کسانی را که در انچه نسبت به خدا آگاه نیستند، به عدم غور و تعمق و تسلیم بودن وایمان، مدح کرده و راسخ در علم می داند»، در تأیید ظهور آیه در واو استینافیه است.

آیت الله سیدان اضافه کرد: از بسیاری روایات استفاده می شود که واو عاطفه است و مراد از راسخون در علم، اهل بیت(ع) هستند که در عین اگاهی به تاویل، حرفشان این است که ما به همه قرآن ایمان داریم.

استاد سطح عالی حوزه یادآور شد: استینافیه دانستن واو با ظاهر آیه مناسبتر است اما اشکالات دیگری پیش می آید که از آن ها نمی شود صرف نظر کرد مگر اینکه مبانی شیعه از جمله علم ائمه اطهار(ع) و راسخون در علم بودن ایشان را کنار بگذاریم چرا که روایات معتبری وجود دارد مبنی بر اینکه ائمه اطهار(ع) به عنوان راسخون در علم، تأویل را می دانند.

وی اظهار کرد: تفسیر مواهب الرحمن، مراد خطبه 91 نهج البلاغه را به معنای اکتفای اهل بیت(ع) به علمی که پیامبر(ص) در اختیارشان نهاده است، تلقی کرده و معتقد است اهل بیت(ع) راسخیت در علم دارند اما از آنچه پیامبر(ص) در اختیارشان نهاده جلوتر نرفته اند./930/پ۲۰۲/ب۲