دنیا گرایی نتیجه مستقیم غلبه نفس بر آدمی است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین رضا محمدی، استاد حوزه علمیه قم عصر چهارشنبه در آستان مقدس حضرت معصومه(س) با اشاره به حکمت 370 نهج البلاغه گفت: امام علی(ع) در این حکمت می فرماید« اى مردم، تقواى الهى پيشه كنيد (و بدانيد) هيچ‌كس بيهوده و عبث آفريده نشده كه دائماً به لهو (و سرگرمى‌هاى مختلف) بپردازد و هيچ‌كس مهمل و بى‌هدف رها نشده تا به كارهاى لغو و بى ارزش مشغول شود (هرگز) دنياى دلپسندش جاى آخرتى را كه با بدنگرى، زشت در نظرش جلوه كرده است نخواهد گرفت و آن فريب‌ خورده‌اى كه با برترين كوشش بر دنيا ظفر يافته همچون كسى نيست كه به كمترين سهم خود از آخرت دست يافته است».

وی افزود: امام علی(ع) در این حکمت به این موضوع اشاره دارند که هدف از خلقت انسان دست یابی به مادیات و التذاذ نیست بلکه خداوند انسان را برای هدف مهم تری خلق کرده است که آن هدف عبادت و بندگی خداوند است.

استاد حوزه علمیه قم هدف از خلقت جن و انسان را بندگی خداوند عنوان کرد و گفت: امام علی(ع) در این حکمت به سرنوشت کسانی اشاره می کنند كه آخرت را به سبب بدنگرى، به دنيا فروخته اند.

حجت الاسلام والمسلمین محمدی تصریح کرد: امام علی(ع) در این زمینه مى فرمايد: «(هرگز) دنياى دلپسند او جاى آخرتى را كه با بدنگرى، زشت در نظرش جلوه كرده است نخواهد گرفت».

وی ادامه داد: هواى نفس، بلاى بزرگى است، گاهى ديدگاه انسان را چنان تغییر می دهد كه زشت را زيبا و زيبا را زشت مى بيند همانگونه كه قرآن مجيد درباره گروهى از اقوام منحرف پيشين مى فرمايد: «(وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ) یعنی شيطان اعمال آن ها را در نظرشان زينت داده است».

استاد حوزه علمیه قم با تأکید بر آیه ای دیگر از قرآن کریم در این زمینه خاطر نشان کرد: قرآن کریم می فرماید«(زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا) زندگى دنيا در نظر كافران زينت داده شده است» بر همین اساس طبيعى است، هنگامى كه زندگى دنيا در نظر انسان خوشايند و زيبا باشد، آخرت در نظرش زشت و ناپسند است، از آن مى گريزد و به سوى دنيا باشتاب مى رود و اين است سرنوشت تمام كسانى كه وسوسه هاى شيطان و هوى و هوس هاى نفس، ديد و فكر آنها را تحت تآثیر قرار داده است.

حجت الاسلام و المسلمین محمدی اظهار کرد: همچنین در این حکمت امام علی(ع) به سرنوشت فريب خوردگان دنیا اشاره كرده و مى فرمايند«آن فريب خورده اى كه با برترين همت (و بالاترين كوشش) بر دنيا ظفر يافته همچون كسى نيست كه به كمترين سهم خود از آخرت دست يافته است» (وَ مَا الْمَغْرُورُ الَّذِي ظَفِرَ مِنَ الدُّنْيَا بِأَعْلَى هِمَّتِهِ كَالآخَرِ الَّذِي ظَفِرَ مِنَ الآخِرَةِ بِأَدْنَى سُهْمَتِهِ) و چه شوم است سرنوشت كسانى كه بالاترين همت و تلاش خود را براى دست يافتن به متاع ناپايدار و زودگذر دنيا به كار مى گيرند و چه زيباست سرنوشت كسانى كه با تلاش و كوشش و همت خود سهمى از سعادت اخروى پيدا كرده اند، هر چند اين سهم كوچك باشد.

وی حدیثی از امام صادق(ع) را در مورد مقام بهشتیان نقل کرد و یادآور شد: امام صادق(ع) می فرمایند« بوى بهشت از فاصله هزار سال به مشام مى رسد و كمترين منزلى كه بهشتيان دارند منزلى است كه اگر همه جن و انس را بخواهد به آن دعوت كند مى تواند از آن ها پذيرايى نمايد بى آن كه چيزى از نعمت هاى او كاسته شود و كمترين مقام اهل بهشت مقام كسى است كه داخل بهشت مى شود و سه باغ در برابر او نمايان می شود و هنگامى كه در پايين ترين آنها وارد مى شود همسران و خادمان و نهرها و ميوه هاى فراوانى مى بيند و شكر و حمد خدا را به جا مى آورد»./968/پ۲۰۲/ج