راهپیمایی‌های حق بازگشت و پیامی که صهیونیست‌ها دریافت کردند

به گزارش خبرگزاری رسا، چند روزی است که راهپیمایی های معروف به «راهپیمایی های حق بازگشت» در فلسطین برگزار می شود. فلسطینیان هرساله این راهپیمایی ها را در روز 30 مارس مصادف با «روز زمین» برگزار می کنند و هدف آنها از این اقدام تأکید بر حق مسلم آوارگان فلسطینی برای بازگشت به خانه و کاشانه خود است. در طول چند روزی که از برگزاری این راهپیمایی ها در نوار غزه سپری می شود، رژیم صهیونیستی بار دیگر همان روش سنتی خود در قتل عام دسته جمعی فلسطینیان را در پیش گرفته است. طبق اعلام وزارت بهداشت فلسطین، تا به امروز دستکم 18 فلسطینی در حملات وحشیانه صهیونیستها به فلسطینیان در نوار غزه به شهادت رسیده و دهها تَن دیگر زخمی شده اند. در همین ارتباط، «اسماعیل هنیه» رئیس دفتر سیاسی جنبش مقاومت اسلامی «حماس» در واکنش به شهادت شماری از شهروندان فلسطینی به دست نظامیان صهیونیست عنوان کرد: «رژیم صهیونیستی از مدتها پیش از برگزاری راهپیمایی های حق بازگشت، نیت و قصد قتل فلسطینیان را داشته است، چرا که هیچ اقدامی که نیازمند این جنایت علیه ملت فلسطین باشد، صورت نگرفته بود».

رئیس دفتر سیاسی حماس افزود: «کشتار کودکان و جوانان فلسطینی به دست دشمن صهیونیستی همواره در دستور کار این رژیم قرار داشته است». هنیه از جامعه بین الملل خواستار عمل به مسئولیت خود در زمینه محاکمه مقامات ارشد رژیم صهیونیستی شد. از سوی دیگر، «پاپ فرانسیس با اشاره مستقیم به اقدامات نظامی و خشونت آمیز رژیم صهیونیستی علیه معترضان فلسطینی خواستار برقراری ثبات در فلسطین اشغالی شد. تمامی این تحولات، در حالی است که وزیر جنگ رژیم صهیونیستی ضمن مخالفت با تشکیل کمیته حقیقت یاب درباره کشتار فلسطینی ها در غزه؛ نظامیانی که فلسطینی ها را شهید کرده اند مستحق دریافت مدال دانست. لیبرمن تاکید کرد: «همه نظامیان لایق مدال هستند!» وزیر جنگ رژیم صهیونیستی درباره تشکیل کمیته حقیقت یاب گفت: «کمیته ای در کار نخواهد بود! وی تهدید کرد که تظاهرات با شدت بیشتری سرکوب خواهد شد».

چه تعداد فلسطینی آواره شده اند؟

دفتر مرکزی آمار فلسطین در یکی از آخرین گزارش های خود در خصوص شمار آوارگان فلسطینی از زمان اشغال اراضی‌شان اعلام کرده است که 66 درصد از ساکنان فلسطین در سال 1948 دچار آوارگی اجباری شده ‌اند و در حال قریب به 6 میلیون نفر در جهان آواره‌ اند. این دفتر مرکزی در گزارش خود اعلام کرده است: «فاجعه ‌ای که در سال 1948 بر سر ملت فلسطین فرود آمد فاجعه ‌ای ویرانگر بود که به دنبال آن 66 درصد از فلسطینیان از منازل خود رانده شدند». این در حالی است که طبق اعلام مراکز و نهادهای دیگر، آمار مذکور، حداقل تعداد فلسطینیان آواره در جهان را نشان می دهد و گویای واقعیت تلخی که امروز فلسطینیان با آن مواجه هستند، نیست. از زمان اشغالی فلسطین در سال 1948، هر ساله در سایه سیاست های مخرب رژیم صهیونیستی از جمله شهرک سازی ها و کوچ دادن اجباری فلسطینیان، بر تعداد آوارگان افزوده شده است.

ممانعت از حق بازگشت؛ نقض آشکار قطعنامه بین المللی

مسأله «حق بازگشت آوارگان فلسطینی» به سرزمین مادری خود نه تنها یک خواسته و آرمان ملی برای فلسطینیان به شمار می رود، بلکه مسأله ای است که حتی سازمان ملل متحد نیز بر درستی آن صحه گذاشته است. در حال حاضر بیش از نیم قرن از پیدایش مشکل آوارگان فلسطینی سپری می شود اما رژیم صهیونیستی همچنان حاضر نیست به قطعنامه شماره 194 مجمع عمومی سازمان ملل متحد مبنی بر لزوم بازگشت آوارگان فلسطینی به اراضی خود تَن دردهد. از آنجایی که سازمان ملل متحد در قطعنامه شماره 194 خود بر لزوم بازگشت آوارگان فلسطینی به سرزمین خود تأکید کرده است، بنابراین پر واضح است که ممانعت صهیونیستها و متحدان آمریکایی ها از تحقق این مهم، نقض آشکار قوانین بین المللی و قطعنامه های الزام آور است. رژیم صهیونیستی به منظور فرار از عمل کردن به قطعنامه سازمان ملل متحد، اساسا صلاحیت مجمع عمومی در صدور قطعنامه مذکور را زیر سؤال برده است. این رژیم اعتقاد دارد که مجمع عمومی تنها صلاحیت ورود به مسائل و مباحث مالی ـ بودجه ای و مواردی از این قبیل را دارد و نمی تواند در مسأله ای همچون حق بازگشت فلسطینیان مداخله کند!

علاوه بر این، صهیونیستها مدعی هستند که اگر حق بازگشت برای آوارگان فلسطینی در قطعنامه 194 مجمع عمومی سازمان ملل متحد به رسمیت شناخته شده است، مقصود، آن دسته از آوارگانی هستند که تمایل به بازگشت به سرزمین خود و زندگی صلح آمیز در کنار اسرائیل را دارند! این استدلال مضحکی است که حتی در مجامع بین المللی نیز به سخره گرفته شده است. در قطعنامه 194 سازمان ملل به صراحت بر حق فلسطینیان برای بازگشت به اراضی مادری‌شان تأکید شده است. در هر صورت، آنچه که واضح به نظر می رسد این است که صهیونیستها در سایه حمایت های ایالات متحده آمریکا از آنها در سازمان ملل متحد، حاضر نیستند به مفاد قطعنامه این سازمان در خصوص حق بازگشت آوارگان فلسطینی، پایبند باشند.

خونی تازه در رگ های انتفاضه

هرچند که راهپیمایی های حق بازگشت در فلسطین تاکنون دستکم 18 شهید و دهها زخمی برجای گذاشته است، اما به ضرس قاطع می توان گفت که این اقدام شجاعانه و جسورانه فلسطینیان در سایه حجم وسیعی از سرکوبگری های نظایمان تادندان مسلح صهیونیست، خونی تازه در رگ های انتفاضه در اراضی اشغالی تلقی می شود. این اقدام به موقع فلسطینیان در واقع، بار دیگر موجب شد تا مسأله فلسطین در کانون توجه رسانه ها و افکار عمومی قرار گیرد و تلنگری برای کسانی باشد که که از روی آگاهی یا ناآگاهی چشمان خود را به روی واقعیت های فاجعه آمیزِ امروز در فلسطین بسته اند. جای هیچ شکی نیست که قرار گرفتن مسأله فلسطین در کانون توجهات کمک شایانی به شعله ورتر شدن بیش از پیشِ آتش انتفاضه در سرزمین های اشغالی خواهد کرد؛ مسأله ای که طی روزها و ماه های آتی به منصه ظهور خواهد رسید.

واکنش به یک طرح خطرناک

 اخیرا گزارش هایی منتشر شده که در آن به طراحی خطرناک واشنگتن و تل آویو علیه مساله فلسطین در گام بعدی پس از اعلام پایتختی قدس برای رژیم صهیونیستی اشاره شده است. در این گزارشها به طرح اخیر ترامپ در زمینه به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی اشاره شده و به نقل از منابع عبری آمده است: «پروژه بعدی رئیس جمهور آمریکا که با هماهنگی نتانیاهو در حال اجراست ضربه نهایی حق بازگشت آوارگان فلسطینی به سرزمین خودشان است»[1]. در همین ارتباط، فلسطین الیوم در گزارشی نوشته است: «حق بازگشت فلسطینی ‌ها بار دیگر در پی تحولاتی که رخ داده در معرض خطر جدی قرار گرفته است». همین احساس خطر جدی موجب شد تا موج عظیم و خروشان فلسطینیان با تظاهرات علیه رژیم صهیونیستی بار دیگر، مسأله حق بازگشت را به عنوان یکی از مؤلفه های اصلی و اساسی مسأله فلسطین مطرح کنند و واکنش جدی نسبت به هرگونه طرح احتمالی از سوی ترامپ برای خدشه وارد کردن به این حق، داشته باشند. بدون تردید، دولتمردان ایالات متحده که پس از به رسمیت شناختن قدس اشغالی به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی، هم اکنون برای پایمال کردن حق بازگشت آوارگان فلسطینی برنامه ریزی می کنند، پیام محکم و قاطعانه ملت فلسطین را دریافت کرده اند و پیش از اعلام تصمیم خود در این خصوص، بیشتر تأمل خواهند کرد.

سخن پایانی

واقعیت این است که حل و فصل مسأله فلسطین بدون حل و فصل نهایی «حق بازگشت آوارگان فلسطینی» اساسا غیرممکن است. علت این امر هم کاملا واضح و آشکار است، چراکه حق بازگشت، اصل و اساسِ مسأله فلسطین بوده و حل و فصل مسأله فلسطین مستلزم تحقق حق بازگشت است. می توان گفت که تمام مساله فلسطین به حق بازگشت خلاصه می‌ شود به این معنا که از نهر تا بحر، متعلق به فلسطینی ها بوده، هست و خواهد بود. تلاش های رژیم صهیونیستی و هم پیمانان آمریکایی آن برای خدشه وارد کردن به این حق مسلم در حالی صورت می گیرد که فلسطینیان نشان دادند برای تحقق این آرمان بزرگ خود حتی حاضرند از جانشان نیز بگذرند؛ پیام روشن، شفافی که قطعا به گوش مخاطبانش رسیده است.

پی نوشت:

1 ـ http://qodsna.com/fa/307954

/۹۶۹//۱۰۲/خ

منبع: فارس