چرا غرب به حمایت از قرآنسوزی ادامه میدهد؟
روز گذشته (جمعه، ۱۸آگوست) بود که گزارشهای رسانهای از صدور مجوز جدید دولت سوئد برای یک اقدام جنایتکارانه دیگر علیه مقدسات اسلامی منتشر شد. مقامات امنیتی این کشور از جمله «آندرس تورنبرگ»، رئیس پلیس سوئد بلافاصله ضمن اذعان به عدم تواناییشان در حفظ امنیت این کشور، مدعی شدند که معرض تروریسم قرار دارند؛ مقصودشان از تروریسم هم واکنشها و تهدیداتی بود که علیه «سلوان مومیکا» فرد هتاک به قرآن کریم وجود داشت!
این در حالی بود که واکنشها در جهان اسلام بسیار عقلانی و مسئولانهتر اتخاذ شدند؛ آن هم در شرایطی که احساسات مسلمانان هدف قرار گرفته است. بیانیه روز پنجشنبه، ۱۷آگوست الازهر مصر، نمونهای از این واکنشهای عقلانی و اسلامی است. الازهر با صدور بیانیهای حملات به تعدادی از کلیساها در شرق پاکستان را محکوم و بر رد قاطعانه این جنایات تأکید کرد. در بخشی از این بیانیه آمده است «کاری که حمله کنندگان به کلیساها انجام دادند دقیقاً همان کاری است که هتاکان حرمت قرآن کریم انجام دادند؛ زیرا هر دو جنایاتی هستند که توسط ادیان، کتب مقدس و موازین انسانی و اخلاقی منع شدهاند».
در مقابل اما هتاک به قرآن کریم، در مقابل یک مقر دیپلماتیک و با حمایت کامل نیروهای امنیتی سوئد ایستاد و جنایتش را تکرار کرد. مومیکا و همدستش، با یک خودروی زرهی متعلق به پلیس سوئد محل جنایت را ترک کردند؛ در حالی که چندین خودرو و صد نفر از عناصر پلیس این کشور، این دو فرد را با حمایت امنیتی از آن منطقه خارج کردند و حتی زنی که قصد جلوگیری از اهانت به قرآن داشت توسط پلیس سوئد بازداشت شد!
حالا به سراغ کارشناسان و تحلیلگران جهان اسلام رفتیم تا دلایل تداوم حمایتهای غربی از جنایت علیه اسلام را بررسی و چند سناریوی مهم آن را شناسایی کنیم؛ در ادامه به بخشهای مهم گفتوگوی خبرنگار فارس با صاحبنظران و متفکران جهان اسلام خواهیم پرداخت.
سناریوی اول؛ استفاده از «اسلامهراسی» برای تضعیف پایههای فرهنگی جهان اسلام
پروفسور «محمد عبدالرحمن عریف» اندیشمند مصری در گفتوگو با خبرنگار فارس، دامن زدن به پدیده اسلام هراسی را هدف دولتهای غربی خواند و گفت: تلاشها و حمایتهای غربی در این موضوع همواره وجود داشته و به نظر من ادامه هم خواهد داشت. اگر بخواهیم دلایل افزایش خصومت غرب با اسلام را به شکلی جامعتر و در چارچوب فرهنگ تاریخی و واقعیات سوئد درباره اسلام توضیح دهیم، پدیده «اسلام هراسی» در قاره اروپا و به طور کلی غرب ابزار تحلیلی مهم و مناسبی خواهد بود که در این زمینه نمیتوان از کنار آن گذشت.
وی در ادامه تصریح کرد: نفرت از اسلام و مسلمانان در غرب توسط موسسات رسانهای و فرهنگی فعال و افراط گرایان راستگرا همچون یک پروژه مهم پیگیری میشود که در سالهای اخیر با ظهور احزاب سیاسی تندرو و قدرتگرفتن نیروهای راستگرا در کشورهای اروپایی، فضای حمایتی مناسبی پیدا کرده است. یکی از نشانههای آن قدرتیابی «دموکراتهای سوئد»، حزب ضد مهاجرت است که در انتخابات اخیر سوئد جایگاه دوم را به خود اختصاص داد.
عریف درباره پیشینههای فکری این سیاست خصمانه در قبال اسلام خاطرنشان کرد: آنچه در خصوص رصد تاریخ روابط بین سوئد و اسلام و افزایش خصومت غربیها در بیست سال اخیر نسبت به دین ما برایمان مهم است، شاید توسط لارسون، متفکر غربی تا حدی پاسخ داده شده باشد. او در مورد تفاوتهای اساسی انجمنها و نهادهای اسلامی در سوئد مطالبی نوشت که میتواند دلیلی برای سوء استفاده دولت استکهلم از این وضعیت باشد. یکی از بندها و محورهای مهم نوشتههای سیاسی لارسون تحمیل تسلط و دخالت بیشتر دولت در امور داخلی به بهانه حمایت از کودکان بود؛ همان کاری که نهادهای اجتماعی آن در قبال شهروندان خودشان انجام میدهند!
اندیشمند مصری در پایان تاکید داشت: حالا تصور کنید که این کشور در قبال مهاجران مسلمان چگونه سیاستگذاری میکند؟ صدور مجوزشان برای سوزاندن قرآن کریم و نفرت پراکنی که در سالهای اخیر بیش از یک بار در سوئد، دانمارک، هلند و فرانسه تکرار شده است، همه در چارچوب دخالت دولتهای غربی در مسائل ارزشی جهان اسلام و تلاش برای استفاده ابزاری از مهاجران است.
سناریوی دوم؛ حذف ارزشهای اسلامی و کشاندن مسلمانان به انحطاط
دکتر «راشد الراشد»، متفکر و اندیشمند بحرینی نیز سازمانیافته بودن این روند را جنگ علنی غرب در برابر هویت اسلامی توصیف و تاکید کرد: بر همگان روشن شده است که تکرار جنایت هولناک علیه کتاب مقدس و آسمانی بیش از دو میلیارد نفر، یک واقعه گذرا نیست که توسط فردی نادان یا بیماری مبتلا به اختلالات شخصی صورت گرفته باشد. روند هتک حرمت قرآن کریم به عنوان یک جنایت سازمان یافته با عناصر یکپارچه در حال تداوم است؛ در این پروژهی غربی بسیاری از افراد و گروههای مجرم مشارکت دارند که از قرآن کریم به عنوان یکی از مهمترین نمادهای دینی بشریت متنفرند.
الراشد درباره ماهیت این جنایت توضیح داد: این جنایت فراتر از تجاوز به مقدسات مسلمانان است و توهین به تمام ساکنان جهان و تاریخ بشریت به شمار میرود؛ تمام کسانی که به ادیان توحیدی یا آزادیهای مرتبط با عقاید و مذاهب انسانها معتقدند. ماهیت این جنایت با توجه به شرایط و دادههایی که نقش آشکار کشورهای غربی در ارتکاب و تداوم آن را نشان میدهد، مشخص میشود؛ کشورهایی که ادعای ارزشهای مربوط به حقوق بشر، به ویژه حق آزادی مذهب و پذیرش عقاید را دارند، اما عملاً به بدترین شکل ممکن با آن مبارزه میکنند. بنابراین ما با جنایتی برگرفته از ماهیت سیاسی و براساس دشمنی با اسلام و ارزشهای آن مواجهیم.
پیشبینی اندیشمند بحرینی از تداوم جنایت به پاسخ جهان اسلام ارتباط داشت؛ او معتقد است: کشورهای اروپایی همچنان اهانت به ارزشهای دینی مسلمانان را ادامه میدهند، زیرا پاسخی دریافت نکردهاند که به منزله بازدارندگی و تلاش برای جلوگیری از تکرار چنین جنایاتی باشد. کشورهایی مانند سوئد و دانمارک که در پشت کارزارهای جنونآمیز حمله به ادیان ایستادهاند، همچنان با اهداف و برنامهریزی مربوط به نابودی هر آنچه که مربوط به اخلاق در بشریت است، به حمایت و حتی دستزدن به چنین جنایاتی ادامه میدهند.
وی در ادامه به اقدامات جنایتکارانه دیگر غربیها و تلاششان برای انحرافات بزرگ اخلاقی در جهان پرداخت و تصریح کرد: جوامع غربیِ به انحطاطرفته، پروژههای خود را در هدایت بشریت و تمدن بشری به سوی الحاد، همجنسبازی و انحطاط اخلاقی همهجانبه پیش میبرند. کشورهای غربی ابتدا واکنشها به نخستین جنایات را بررسی کردند و زمانی که با نتایج مثبت و دلگرمکنندهای برایشان همراه بود [در سایه سکوت جهانی] به تداوم اجرای این طرح و پروژه ضربه زدن به ادیان به عنوان مهمترین پشتیبان اخلاق و برتری عفت و فضیلت ادامه دادند.
الراشد درباره راهکارهای مقابله با غرب نیز گفت: برای اینکه این کمپینهای جنونآمیز حمله به آزادیهای دینی متوقف شود، باید واکنشی فراتر از صدور بیانیههای محکومیت و نکوهش داده شود؛ حتی شده لازم است یک جنبش فشار مردمی و بینالمللی راهاندازی و اقدامات قوی برای دستیابی به عنصر بازدارندگی در مقابل طرفهای غربی انجام شود. این اقدامات جدی و عملی باید در قبال تمام کشورهایی به کار گرفته شوند که به تخطی از قانون اخلاق و تمام ارزشها و فضایل دینی، به ویژه ادیان توحیدی میاندیشند و میزبان جنایتکاران شدهاند.
متفکر بحرینی در پایان این گفتوگو به هدف اصلی غربیها هم اشاره و خاطرنشان کرد: هدف اصلی از تکرار جنایت سوزاندن قرآن کریم، تعرض به اخلاق و ارزشهای فرهنگی، شرافت و فضیلت در تمدن اسلامی ماست. اهداف این جنایت فراتر از توهین به احساسات مسلمانان یا صرفاً تحریک آنهاست، بلکه این هتک حرمت موازی با روند جنایات جنگی و به عنوان بخشی از پروژههای غرب در تخریب اخلاق در تمدن انسانی ما حرکت میکند. غرب جنایتکار به دنبال پیشبرد پروژهها و برنامههای خود برای گسترش الحاد و همجنسگرایی و فساد و انحطاط و رذیلت است. بنابراین جنایات مکرر قرآن سوزی نه تنها مسلمانان، بلکه تمام بشریت را در دفاع از مقدسات و حفظ آزادیهای دینی در برابر آزمونی واقعی قرار میدهد.
سناریوی سوم؛ آزمودن میزان صبر و ارزیابی مواضع جهان اسلام
دکتر «عبدالرحمن احمد المختار» نماینده مجلس اسلامی یمن نیز در گفتوگو با خبرنگار فارس، اهداف این کارزار جنایتکارانه غرب در اسلام را دارای ماهیتی سیاسی خواند و تصریح کرد: من معتقدم که سوزاندن مکرر قرآن کریم در کشورهای غربی آن چیزی نیست که آنها تحت عنوان آزادی بیان ادعا میکنند، بلکه یک روند سیستماتیک و با برنامهریزی دقیق است. هدف آن آزمودن میزان صبر و ارزیابی مواضع کشورهای عربی و اسلامی است؛ به ویژه کشورهایی که خط عادیسازی را با رژیم صهیونیستی و قبل از آن در خط تبعیت از کشورهای غربی به رهبری شیطان بزرگ آمریکا را دنبال کردهاند. هدف دیگر این روند آن است که نبض احساسات ملل اسلامی را در دست گرفته و واکنش آنها را در قبال موضوع آتش زدن قرآن کریم که تاج مقدسات ما مسلمانان محسوب میشود، بدانند.
المختار درباره هدف قرارگرفتن نسل جوان مسلمان در این جنایتهای خاطرنشان کرد: از سوی دیگر من معتقدم که دولتهای غربی با سوزاندن مکرر قرآن کریم قصد دارند نسلهای جوان امت عربی و ملل اسلامی را به اطلاعت درآورند؛ به ویژه کسانی که به عادیسازی با رژیم صهیونیستی نپیوستند و این روند را نپذیرفتند. کشورهای غربی میخواهند با گرفتن ارزشها و آزمانهای جوان مسلمان، آنها را برای پذیرش این اقدام شنیع [هتک حرمت مقدسات اسلام] آماده کنند؛ تا جایی که این جنایت برایشان عادی شود. در چنین شرایطی اعتراض یا تقبیح صرف جواب نخواهد داد؛ من معتقدم ملل اسلامی در محور مقاومت و حتی کشورهای عربی پیوسته به روند عادیسازی روابط با رژیم صهیونیستی باید روابط دیپلماتیک و اقتصادی خود را با کشورهایی که اجازه جنایت علیه مقدسات اسلام را میدهند، قطع کنند.
پیش از وی، «جواد الهنداوی» سفیر سابق عراق در اتحادیه اروپا و مدیر مرکز مطالعات و سیاستگذاری عربی-اروپایی در بروکسل نیز هدف از تکرار این جنایت در مقابل سفارتخانههای اسلامی و به ویژه کشورش را کشاندن جامعه عراقی به سوی رذیلتهای اخلاقی و اشتباهات سیاسی بزرگ همچون عادیسازی روابط با رژیم صهیونیستی توصیف کرده بود.