عالم وارسته‌ای که در مسیر خدمت به شهادت آرام گرفت
شهید حجت‌الاسلام عیسی گلشاهی خرم‌آبادی، نمونه‌ای از روحانیت اصیل شیعه بود که با هجرتی علمی آغاز کرد با خدمت به خلق ادامه داد و با شهادت به کمال رسید.
به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، روحانیون شهید درخشان‌ترین فصل از دفتر ایثار و ایمان ملت ایران‌اند؛ چهره‌هایی که نه‌تنها در سنگر تبلیغ دین بلکه در میدان عمل، رسالت پیامبران را به دوش کشیدند. آنان با مجاهدت علمی و اجتماعی خود مسیر بیداری را هموار کردند و سرانجام با خون خویش مهر تأییدی بر صداقت گفتار و کردارشان زدند. در میان این چهره‌های درخشان نام شهید حجت‌الاسلام عیسی گلشاهی خرم‌آبادی توسلی امام جمعه شهید فرخشهر درخشش ویژه‌ای دارد؛ عالمی وارسته که از نجف تا پاوه از محراب تا میدان جهاد مسیر بندگی را پیمود و سرانجام در کمین گروهک‌های تروریستی به آرزوی دیرینه خود شهادت، نائل آمد.
از تربت جام تا نجف اشرف
شهید گلشاهی در ۱۰ تیر ۱۳۲۶ در شهرستان تربت جام و در خانواده‌ای مؤمن و روحانی دیده به جهان گشود. پدر بزرگوارش، حجت‌الاسلام سالارمحمد گلشاهی از عالمان اخلاق و فقاهت بود و فضای خانه آکنده از نور معرفت و محبت اهل‌بیت علیهم‌السلام.
هنوز شش سال بیشتر نداشت که همراه خانواده به عشق زیارت و تحصیل علوم دینی راهی عتبات عالیات شد. اقامت در نجف اشرف نخستین گام جدی او در مسیر علم و معنویت بود؛ جایی که کودک خردسال دیروز با شوقی بی‌پایان در مکتب فقاهت و تهذیب رشد یافت.
او تحصیلات مقدماتی را در حوزه نجف آغاز کرد و سپس مدتی نیز در حوزه علمیه سامرا به تلمذ پرداخت. تلاش پیگیر، هوش سرشار و روح خستگی‌ناپذیرش باعث شد که در اندک زمانی از طلاب برجسته و فعال حوزه به شمار آید.
اساتیدی در طراز فقاهت و عرفان
یکی از ویژگی‌های برجسته علمی شهید گلشاهی، بهره‌گیری از استادان نامدار و بزرگ حوزه‌های علمیه عراق بود. در سطوح عالی از محضر بزرگانی چون حجت‌الاسلام محمدی، مقدسی، فاضل، رفیعی، هادی معرفت، روشنی گرگانی، اشرفی شاهرودی، فیاضی، شیخ مجتبی لنکرانی و نیز از پدر بزرگوارش بهره برد.
در درس خارج فقه و اصول توفیق یافت تا در محضر حضرت امام خمینی(ره)، آیت‌الله العظمی خوئی(ره) و شهید سید محمدباقر صدر(ره) حضور یابد؛ تجربه‌ای که نه‌تنها اندیشه فقهی او را عمق بخشید بلکه روحیه انقلابی و بینش سیاسی‌اش را شکل داد.
از سوی دیگر او در مسیر تهذیب نفس و سیر و سلوک عرفانی نیز از محضر اساتیدی چون آیت‌الله قوچانی، ملاصدرا و اوحدی بهره برد و از آنان درس عشق، خلوص و معرفت آموخت. این تلفیق علم و عرفان، فقه و اخلاق از او عالمی جامع و متوازن ساخت که در عمل نیز آن را به ظهور رساند.
خدمتگزاری بی‌منت در میان مردم
پس از بازگشت به ایران حجت‌الاسلام گلشاهی به عنوان عالمی مردمی مسیر تبلیغ و خدمت را برگزید. از آغازین سال‌های انقلاب با شور و اخلاص به تبیین معارف اسلامی و حمایت از نهضت امام خمینی پرداخت.
در هر منطقه‌ای که حضور یافت روحیه مردم‌داری و تواضع او زبانزد همگان بود. او خود را نه «حاکم» بلکه «خادم» مردم می‌دانست و همواره در کنار طبقات محروم و روستاییان حضور داشت.
در سال‌های ابتدایی استقرار نظام اسلامی مسئولیت امامت جمعه فرخشهر را برعهده گرفت و این سنگر را به پایگاهی برای بصیرت‌افزایی و اتحاد مردم تبدیل کرد. خطبه‌هایش ساده اما عمیق بود؛ کلامی برخاسته از دل که بر دل می‌نشست.
یکی از یارانش نقل می‌کند: حاج‌آقا گلشاهی هرگاه به نماز جمعه می‌آمد پیش از ورود به محراب، در میان مردم می‌چرخید با آنان احوال‌پرسی می‌کرد و از مشکلاتشان می‌پرسید. مردم فرخشهر او را نه فقط امام جمعه، بلکه پدری مهربان می‌دانستند.
روحیه جهادی در روزهای سخت دفاع مقدس
با آغاز جنگ تحمیلی این عالم وارسته بار دیگر لباس رزم پوشید و در کنار رزمندگان اسلام در جبهه‌های غرب و جنوب حضور یافت. اعتقاد داشت که روحانیت باید در خط مقدم باشد تا ایمان در سنگرها زنده بماند»
او همزمان با وظایف تبلیغی به سازمان‌دهی نیروهای مردمی در منطقه و اعزام داوطلبان به جبهه‌ها پرداخت. بارها در جمع رزمندگان حضور می‌یافت و با سخنان پرشور خود روح تازه‌ای در صفوف آنان می‌دمید.
کمین ترور در مسیر خدمت
روز ۹ آبان ۱۳۶۴ هنگامی که برای مأموریتی تبلیغی و مردمی در منطقه پاوه حضور داشت گروهک‌های تروریستی کومله و دموکرات که از نفوذ و محبوبیت او در میان مردم به خشم آمده بودند در مسیرش کمین کردند.
در این حادثه گلوله‌های دشمن ناجوانمرد پیکر روحانی خدمتگزار را نشانه گرفت و او دعوت حق را لبیک گفت.
شهادت او نه‌تنها مردم فرخشهر و حوزه علمیه را در اندوه فرو برد بلکه الگویی تازه از پیوند ایمان، علم و عمل را در برابر دیدگان جامعه روحانیت قرار داد.
خاکسپاری در جوار عالمان قم
پیکر مطهر شهید پس از تشییع باشکوهی در گلزار شهدای قم به خاک سپرده شد؛ جایی که مأمن صدها روحانی شهید و مجاهد است.
طلاب و اساتید حوزه علمیه قم در مراسم تشییع او شرکت کردند و امامان جمعه و مردم انقلابی یادش را با اشک و شعار «درود بر روحانی شهید» گرامی داشتند.
مطالعه سیره شهید گلشاهی نشان می‌دهد که او الگویی کامل از یک روحانی انقلابی بود؛ عالمی که علم را با تهذیب و تبلیغ را با خدمت درآمیخت. چند ویژگی برجسته شخصیت او عبارت‌اند از:
تواضع و مردم‌داری: هیچ‌گاه میان خود و مردم فاصله نمی‌انداخت. ساده‌زیست بود و از مال دنیا بهره‌ای نخواست.
اخلاص در عمل: هر کاری را برای رضای خدا انجام می‌داد و از شهرت و مقام گریزان بود.
بصیرت سیاسی: در شناخت دشمن و تحلیل شرایط اجتماعی هوشمندانه عمل می‌کرد و در سخنانش همواره از خطر نفوذ فرهنگی و سیاسی هشدار می‌داد.
پیوستگی علم و عمل: نه‌تنها مدرس حوزه، بلکه فعال اجتماعی و مبلغ میدانی بود.
روحیه جهادی: خدمت به مردم را عبادت می‌دانست و میدان دفاع از اسلام را محل تحقق بندگی می‌شمرد.
اکنون سال‌ها از شهادت او گذشته است اما یاد و نامش همچنان در میان طلاب، مردم فرخشهر و اهالی حوزه زنده است. حوزه علمیه قم و جامعه روحانیت هر سال در سالروز شهادتش یادنامه‌ای برپا می‌کنند و شاگردانش خاطرات درس و اخلاق او را نقل می‌کنند.
از نگاه آنان شهید گلشاهی تنها یک روحانی مجاهد نبود؛ بلکه نماد نسلی است که میان محراب و میدان، میان کتاب و خون، فاصله‌ای ندید.
سخن آخر
شهید حجت‌الاسلام عیسی گلشاهی خرم‌آبادی، نمونه‌ای از روحانیت اصیل شیعه بود که با هجرتی علمی آغاز کرد با خدمت به خلق ادامه داد و با شهادت به کمال رسید. زندگی او، ترجمان عملی آیه شریفه «الَّذینَ یُبلِّغونَ رِسالاتِ اللَّهِ وَ یَخشَونَهُ وَ لا یَخشَونَ أَحَدًا إِلَّا اللَّهَ» است؛ کسانی که پیام خدا را ابلاغ می‌کنند، تنها از او می‌ترسند و از هیچ کس جز او بیم ندارند.
امروز در روزگاری که دشمنان تلاش می‌کنند چهره روحانیت را مخدوش سازند یاد و نام این شهیدان بهترین گواه بر صداقت و خلوص این لباس مقدس است.
راه او، راه همه عالمان متعهدی است که می‌دانند خدمت به مردم و جهاد در راه خدا، دو روی یک حقیقت‌اند؛ حقیقتی به رنگ خون، با طعم ایمان و عطر معرفت.
ارسال نظرات