برای انتقال مفاهیم اعتقادی باید آموزش و تربیت با هم باشد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجتالاسلام وافی، کارشناس و روانشناس تربیتی، در برنامه خانه مهر که از رادیو معارف پخش میشد، در پاسخ به پرسش «پسری هفت ساله دارم که قبلا به خوبی نماز میخواند و در دو یا سه سالگی چندین سوره قرآن را حفظ بود، اما الان نسبت به نماز بیرغبت شده است و حتی در مورد موسیقی سوالاتی از ما میپرسد و به موسیقی علاقمند شده است، باید با او چه کنیم؟» گفت: اقتضای سن بچه پرسش این سوالات است.
وی ادامه داد: نکته مهم این است که فضای تربیتی وارد فضای بازی شده است، پدر و مادر یک چیز میگویند اما تلویزیون، مدرسه و جامعه چیز دیگری میگویند، این نوع تربیت نسبت به سی سال پیش که همه یک چیز میگفتند فرق دارد.
این کارشناس حوزوی ابراز داشت: اما ما نباید از بچهها توقع زیادی داشته باشیم، در روایات داریم که بچه در 5 یا 6 سالگی سبحان الله یاد بگیرد، پس اینکه پسر هفت ساله نسبت به نماز بی رغبت شده است جای نگرانی ندارد، گاهی اوقات بعضی ذوق زدگیهای ما باعث بی رغبتی بچهها میشود، اینکه بچه هفت ساله نماز نمیخواند طبیعی است، چون قبلا پدر و مادر ذوق زده شدهاند، اینجا شوکه میشوند.
وی ادامه داد: اینکه قبلا نماز میخوانده و الان نمیخواند به این معنا نیست که او یک داشتهای را از دست داده، آن کف روی آب بوده که ممکن بوده هر زمان بترکد، ما میگوییم بچه را نمیخواهد کف روی آب تربیت کنید، این تذکر به همه است ما باید تلاش کنیم بچه مثل مروارید در صدف تربیت شود که هیچ موج و صخرهای نمیتواند او را از بین ببرد.
حجتالاسلام وافی اظهار داشت: ما باید بچههایمان را واکسینه کنیم، یک راهش این است که در این طور جاها یک ارتباط با مدرسه داشته باشیم و به پیش نماز مدرسه بگوییم بچهمان را دریابد، اگر پیش نماز این کاره باشد و تخصصی در تربیت داشته باشد خیلی میتواند کمک کند، به مرور زمان میبینیم که بچه به نماز و قرآن راغب میشود.
وی بیان داشت: نکته دوم این است که باید دوستان او را بشناسیم، ببینیم شاید با دوستانی که اهل موسیقی و ماهواره هستند رفاقت میکند، درست است که او هنوز هفت سال بیشتر ندارد اما ارتباط او با کسانی که تربیت آنها با او فرق می کند روحیه او را دوگانه میکند.
وی در پاسخ به پرسش «پسر چهارده سالهای دارم که چند سال پیش به نماز فوق العاده اهمیت میداد، اما الان که بزرگ شده اعتقاداتش ضعیف شده و حتی نمازش را به زور میخواند، آیا این جای نگرانی دارد و ممکن است به مرور زمان بدتر و ایمانش سستر شود؟» گفت: ما باید تعبیرمان را اصلاح کنیم، اینکه بگوییم دین و ایمانش قوی بوده و الان ضعیف شده اشتباه است، شما از کجا میدانید که اعتقادات و ایمانش قوی بوده است.
وی ادامه داد: ما یک سری توقعاتی را در خودمان ایجاد میکنیم که بعد از بین میرود، بسیاری از این مشکلات در این سن عادی است، اصلا این مادر و پدر چهارده سالگی خودشان را مرور کنند، ما خودمان هم همین بودیم، آنچه مهم است ریشه و اصل ایمان و اعتقادات است.
این کارشناس تربیتی اظهار داشت: شما در هیئتها نگاه کنید همه تیپی به هیئت میآیند، این نشان میدهد که بچه ریشه را دارد، ما باید ریشه را تقویت کنیم، نباید نگران باشیم که نمازش در سیزده چهارده سالگی سست شده است، باید مطمئن باشیم که ریشه و اصل را در او تقویت کردهایم.
حجتالاسلام وافی در پایان خاطر نشان کرد: برای انتقال مفاهیم اعتقادی باید آموزش و تربیت با هم باشد، ما تمام هم و غممان را روی آموزش گذاشتهایم، باید تربیت را هم در نظر بگیریم، ما نماز، روزه و عبادت را به بچههایمان آموزش میدهیم در حالی که باید بچه را تربیت دینی کنیم این مهمتر و ریشهایتر است. /9194/پ202/ن