مراسم جشن عید سعید غدیر خم در مرکز اسلامی هامبورگ برگزار شد
به گزارش خبرگزاری رسا، همزمان با عید سعید غدیر خم، سالروز تاریخی امامت و ولایت، شامگاه پنجشنبه 1 اکتبر 2015 مرکز اسلامی هامبورگ صحنه حضور باشکوه مسلمانان و ارادتمندان خاندان عصمت و طهارت و عاشقان مولی الموحّدین حضرت علی بن ابیطالب علیه السلام بود که با شرکت در جشن با شکوه عید ولایت، این روز بزرگ را گرامی داشتند.
در این مراسم با شکوه که مسلمانان با ملّیتهای مختلف در آن شرکت داشتند، برنامههای قرائت قرآن کریم، اجرای سرود نوجوانان، پخش کلیپ تصویری، مدیحه سرایی، سخنرانی، اجرای تواشیح و مسابقه غدیر برگزار گردید.
در این مراسم حجتالاسلام والمسلمین رمضانی، امام و مدیر مرکز اسلامی هامبورگ به ایراد سخنرانی پرداختند. ایشان ضمن تبریک عید سعید غدیرخم به عنوان عید بزرگ همه مسلمانان، از حضرت علی(ع) به عنوان شایستهترین فرد برای جانشینی پیامبراکرم (ص) یاد نموده و افزودند: این واقعه بزرگ به گونه ای قطعی و یقینی است که کسی نمیتواند در آن شک و تردید کند. واقعه غدیرخم و جریان ولایت امیرمؤمنان علی(ع) بسیار مهمتر از ولادت آن حضرت است. آنچه در مبعث برای بشریت اتفاق افتاد، در روز غدیر به عنوان امانت به امیرمؤمنان علی (ع) سپرده شد. بدون شک برای پیامبر (ص)، فردی شایسته تر، لایق تر و امین تر از علی بن ابیطالب (ع) برای به عهده گرفتن این مسئولیت خطیر وجود نداشت. اهمیت سیاسی و اجتماعی مسأله هدایت امّت اسلامی به حدّی زیاد است که وقتی پیامبر در روز هجدهم ماه ذیالحجّة به غدیرخم رسیدند، آیه 67 سوره مائده بر آن حضرت نازل شد که میفرماید: «یا أَیهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیک مِن رَّبِّک وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ؛ ای پیامبر، آنچه از پروردگارت بر تو نازل شده به مردم برسان که اگر چنین نکنی امر رسالت او را ادا نکردهای»
یکی از مهمترین نتایج این پیام قرآنی این است که غدیرخم، عید همه مسلمانان است و تنها اختصاص به شیعیان ندارد. همچنین این آیه شریفه به خوبی بیانگر این معناست که این انتخاب مهم در واقع از سوی خداوند متعال انجام پذیرفته است و پیامبراکرم(ص) تنها ابلاغ کننده آن بوده است و مردم باید تبعیت میکردند. در این میان پیامبراکرم(ص) وظیفه خود را انجام داد اما برخی به عللی تبعیت نکردند. بدون شک ویژگیهای کسی که خدا برای هدایت جامعه برمیگزیند، ویژگیهای منحصر به فرد و برجسته ای است. متاسفانه برخی خودخواهان و حسودان دوست نداشتند که فضایل این شخصیت بزرگ بر همگان مشخص گردد. پس از رحلت پیامبراکرم (ص) 25 سال از جمع آوری و کتابت احادیث نبوی جلوگیری شد و حتی بسیاری از احادیث سوزانده شد. یکی از علل این کار این بود که در احادیث پیامبر(ص) فضائل و کرامات علی(ع) بسیار مشهود بود. غربت آنحضرت تا جایی بود که منبر ساختند برای سبّ علی(ع) و در نمازجمعه ها به او دشنام میدادند. حتی بعد از آن که اعلام شد که دیگر سبّ نکنید، برخی گفتند: شش ماه به ما فرصت دهید تا عادتِ سبّ علی(ع) را ترک کنیم. با این حال و با همه این فشارها و بی مهریها، علی (ع) در ذهن هر آزاد اندیشی، تداعی کننده مفاهیم والایی همانند: عدل و داد، انصاف، زهد، تقوی، شجاعت، مبارزه با ظلم، حمایت از مظلوم و... است. حضرت علی(ع) یگانه مردی است که کعبه را به ولادتش مفتخر نموده و این تمثیل زیبا، بیانگر آن است که: برای شناخت کعبه، باید باطن و قلب قبله را شناخت. او از کودکی در دامان پرمهر خاتم النبیین(ص) پرورش یافته و اوّل کسی است که به اسلام ایمان آورده است.
رییس اتحادیه اروپایی علما و تئولوگ های شیعه در بخش دیگری از سخنان خویش با اشاره به سخنان برخی از دانشمندان غربی و شخصیتهای علمی و اسلامی به تشریح فضائل و کرامات حضرت امام علی(ع) پرداخته و افزودند: در حدیثی از پیامبر مکرم اسلام(ص) آمده است که اگر تمامی درختان قلم شده و تمامی دریاها مرکّب و همه انسانها نویسنده شوند، هرگز نمیتوانند درباره علی حق مطلب را ادا کرده و فضایل ایشان را به شمارش بیاورند. در کلام گهربار دیگری از رسول خدا (ص) آمده است: «ای علی هیچ کس تو را نمیتواند بشناسد جز خدا و رسولش» سیمای درخشان حضرت علی(ع) آنچنان است که بسیاری از علمای غیر شیعه و نیز دانشمندان غیر مسلمان نیز در مدحش لب به سخن گشودهاند: عبدالرحمن سیوطی از علمای برجسته اهل سنت میگوید: «علی رضی الله عنه یکی از ده نفری است که رسول خدا (ص) به آنها مژده بهشت داده است و او برادر و داماد رسول خدا (ص) و همسر فاطمه (س) سرور زنان عالم و یکی از پیشقدمان اسلامی و یکی از مشهورترین افراد شجاع و از معروفترین زهّاد و رساترین سخنوران و یکی از کسانی است که قرآن را جمع و به پیامبر (ص) عرضه داشت.» شبلی شمیل از دانشمندان مسیحی و از شاگردان برجسته مکتب داروین میگوید: «بدون تردید علی بن ابی طالب(ع) بزرگ بزرگان و تنها نسخه ای است که نمونه آن درغرب، شرق، گذشته و حال دیده نشده است» قاسم حبیب جابر از علمای اهل سنت در اوایل کتابش با عنوان «الاهداء» مینویسد: «این کتاب را به رهبری تقدیم میکنم که نرمی و خشونت و رحمت و سختگیری را جمع کرد. به اسلام عظمت بخشید و راهش را روشن ساخت. به مبادی حق و عدل و نیکی و دوستی پایبند ماند و بالاخره به امیرالمومنان علی بن ابیطالب(ع) شهید حق تقدیم میکنم» ابن ابی الحدید معتزلی شارح سنّی مذهب نهج البلاغه میگوید: «علی(ع) مانند خورشید تابانی است که با کف دست پوشیده نمیشود.» جاحظ نیز که از بزرگان اهل سنت است، میگوید: «سخن گفتن درباره علی(ع) ممکن نیست، اگر قرار است حق علی ادا شود گویند غلو است و اگر حق او ادا نشود، درباره علی (ع) ظلم است.» شاعر مسیحی لبنانی به نام «بولس سلامه» در وصف علی ابن ابی طالب(ع) چنین سروده است:
لا تقل شیعه هواه علیان فی کل منصف شیعیا
هو فخر التاریخ لافخر شعب یصطفیه و یدعیه ولیا
کان رب الکلام من بعد طه و اخاه و صهره والوصیا
جلجل الحق فی المسیحی حتی عد من فرط حبه علویا
یا سماء اشهدی و یا ارض قری و اخشعی اننی ذکرت علیا
رییس مرکز اسلامی هامبورگ با اشاره به این گفته پیامبر اکرم(ص) که «علی مع الحق و الحق مع العلی» افزودند: خیلیها این جمله را این طور ترجمه کردهاند که علی(ع) با حق و به دنبال حق است و هرجا حق باشد، علی(ع) هم آنجاست؛ ولی ابن ابی الحدید دقیقتری دارد و میگوید: هرجا علی باشد، حق آنجاست. اگر بشریت با ابعاد گوناگون شخصیت حضرت علی(ع) آشنا شود و با ایشان ارتباط عملی پیدا کند، عالم بهشت میشود. حضرت علی(ع) معتدل بود، اهل افراط و تفریط نبود، همانطوریکه اهل اشک بود، اهل خنده و تبسم بود. امیرمؤمنان(ع) اهل مزاح و شوخی بود، اما در عین حال از حق جدا نمیشد و اهل تمسخر دیگران نبود. آنحضرت اهل کار بود و میفرمود: تفریح من کار است. او شبها کم میخوابید و بسیار عبادت میکرد و روزها تلاش میکرد و میفرمود: کار کنید که کار عبادت است و فقر را از بین میبرد./998/د102/ی
منبع: مرکز اسلامی هامبورگ