مرحوم قربان نیا نگاهی مطلع، غیرتمندانه و مدافعانه به تراث گذشتگان داشت
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجتالاسلام والمسلمین ابوالقاسم علیدوست، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم امروز در یادواره علمی «مهاجر الی الله، ناصر قرباننیا» به سخنرانی با موضوع فقه و اخلاق پرداخت و خاطرنشان کرد: در پیوند فقه و اخلاق، اگر فقه را به معنای دانش کاشف شریعت فرض کنیم یا عملیات استنباط که بخواهد شریعت را کشف کند و اخلاق را و ارزش های مطبوع مورد تأیید فطرت و عقل که تجسم آنها، تجسم مقاصد الهی در بحث رسل، انزال کتب و تشریع مقررات است.
وی افزود: در ارتباط فقه و اخلاق سه رویه عملی وجود دارد: رفتار اول این است که فقه و اخلاق هر کدام مسیر خود را طی کنند، البته اگر یک ارزش اخلاقی در یک نص مبین شریعت آمد، آن هم چون در نص مبین شریعت آمده فقه عهده دارش میشود و گرنه فقه هیچ التزامی ندارد که خود را درگیر گزارههای اخلاقی کند.
حجتالاسلام والمسلمین علیدوست تصریح کرد: باید محور مقاصد باشد و برای نصوص مبیّن شریعت، چه قرآن و چه روایات، در سایه اخلاق و نصوص است؛ باید محور اخلاق باشد و حتی اگر در بین نصوص مبین شریعت و فقه و مقاصد و اخلاق ناهمسویی شد، باید نصوص مبین شریعت کنار برود.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم اظهار داشت: رفتار دیگری وجود دارد که نه رفتار اول و نه دوم را بر نمی توابد و معتقد است که فقیه باید در استنباط فقهی و کشف شریعت، نصوص مبین شریعت را ملاحظه کند، اما باید این نصوص را در خدمت مقاصد و اخلاق ببرد و بردن در این خدمت، تحولاتی را ایجاد میکند؛ باید اینها را کنار هم بگذارد و مناسبات اینها را ملاحظه کند و این مناسبات شامل مطالعه نظام وار، نصوص مبین مقاصد، دادن اجازه حضور به عقل قطعی در استنباط، عدم اطلاقگیری از برخی نصوص، اطلاعگیری از برخی از نصوص و جهت صدور را شامل میشود.
وی با اشاره به ویژگیهای اخلاقی دکتر ناصر قرباننیا گفت: این مهاجر الیالله نگاهی مطلع، مشرف، غیرتمندانه و مدافعانه به تراث گذشتگان داشت؛ یعنی آنچه در اختیار داریم، یک میراث کهن مشمول مرور زمان شده پاسخگو نمیدانست و این را گنجِ رنجِ هزاران دانشمند میدانست که باید غیرتمندانه از آن دفاع کرد؛ حتی گاهی از یک استاد سنتی حوزه، از این تراث مدافعتر و غیرتمندانهتر به ویژه در فقه و حقوق بود؛ در عین حال نگاه مطلعانهاش و حامیانهاش از این تراث عظیم، او را از تولید باز نمیداشت.
حجتالاسلام والمسلمین ابوالقاسم علیدوست افزود: این مهاجر الیالله نمیگفت ما دیر به دنیا آمدهایم و مسیر دانش تمام شده و حرفهای حقوقی، فقهی و معارف بیان شده و این تفکر و اندیشه را داشت و چون اینطور میاندیشید، میگفت اگر ما زود به دنیا نیامده باشیم، دیر به دنیا نیامدیم؛ او زیبا فکر نمیکرد، بلکه زیبا زندگی میکرد./822/پ202/ف