حمله دولتیها به طرح ضد بیکاری قالیباف
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از صبح نو، آنها بهزودی روبهروی یکدیگر و مردم قرار خواهند گرفت و باید برنامههای آینده دولت خود را برای جامعه تشریح و تلاش کنند نظر مردم را برای رأی مثبت به خود جلب کنند. در میان هیاهوها و هیجانات انتخاباتی کشور، یکی از مهمترین مسائل و موضوعاتی که از سوی مردم مورد توجه قرار میگیرد و در رسانهها نیز انعکاس قابل توجهی خواهد داشت، برنامهها و وعدههای اقتصادی کاندیداهای ریاست جمهوری است.
هرچند در بخش اقتصادی برنامههای دولت دوازدهم مباحث مهمی مانند نرخ تورم و رکود فعلی اقتصاد، وضعیت نامطلوب نظام بانکی، مسکن و... مورد توجه مردم و متخصصان است، اما مشخصاً در بین وعدههای اقتصادی کاندیداهای ریاست جمهوری مساله اشتغالزایی و نحوه عملکرد دولت دوازدهم در مواجه شدن با موضوع بیکاری از اهمیت ویژه و بالایی در بین مردم و خانوادهها برخوردار است. مردم میخواهند بدانند دولت آینده کشور چگونه و با چه سازو کاری برای مقابله با معمای بیکاری و ایجاد اشتغال برای جوانان اقدام خواهد کرد.
تاکنون کاندیداها در سخنرانیها و اظهارات خود بهصورت کلی و نامشخص درباره اشتغال جوانان سخن گفتهاند، درحالیکه دستکم سه میلیون نفر بیکار فعلی کشور میخواهند بدانند آیا میتوانند به ایجاد تحول در اشتغالزایی توسط دولت دوازدهم امیدوار باشند یا خیر؟
در بین 6 کاندیدای ریاست جمهوری دوازدهم، تنها محمدباقر قالیباف تا به امروز برنامه عملیاتی و طرح خود برای اشتغالزایی را رونمایی کرده و درباره آن با جزییات سخن گفته است. قالیباف در اینباره اعلام کرد: ما بلافاصله بعد از شروع به کار دولت یک سامانه ملی کارانه را راهاندازی خواهیم کرد که تمام جوانان بالای 18 سال را که بهدنبال شغل هستند، در این سامانه ثبتنام خواهیم کرد.
وی خاطرنشان کرد: ثبتنام جوانان بر اساس مهارتها و تخصصهایی است که دارند و ما آنها را به بنگاههای تولیدی و کارگاههای اقتصادی معرفی خواهیم کرد. طبق این برنامه به افرادی که در سامانه ملی ثبتنام شدهاند حق کارانه پرداخت میشود که 250 هزارتومان در ماه خواهد بود.
حتی اگر اظهارات روزهای اخیر قالیباف را وعده انتخاباتی هم بدانیم که ممکن است در مسیر اجرا با چالشها و تغییر مسیرهایی نیز مواجه شود، اما از این بابت که او نخستین کاندیدایی است که به روشنی از برنامه اشتغالی خود سخن گفته و طرح خود را برای مردم تشریح کرده، قابل توجه است و نشان میدهد وی انگیزه بالایی برای مقابله با گره بیکاری داشته و حتی برای آن نیز برنامهریزی روشنی را طراحی کرده است.
اما بعد از اعلام برنامههای قالیباف برای رفع مشکل بیکاری که به عقیده رییس و اعضای کابینه یازدهم «ابرچالش» است همین دلتمردان اعتراض کرده و زبان انتقاد نسبت به شعارهای قالیباف گشودهاند. اسحاق جهانگیری که این روزها نقش ضربهگیر روحانی را بازی میکند در واکنش به اظهارات قالیباف گفته است: «کسی که بگوید چند میلیون شغل ایجاد میکنم معلوم است که میخواهد مردم را فریب دهد و این برادر عزیز یا شغل ایجاد نکرده یا عدد و رقم متوجه نمیشود یا اینکه برنامهای در این زمینه ارائه نکردهاند.»
آقای مسعود نیلی مشاور رییسجمهور در امور اقتصادی هم گفته است: «برای 5/2 برابر کردن درآمد کشور به رشد 26 درصدی نیاز داریم درحالیکه سال هاست در حسرت رسیدن به رشد هشت درصدی هستیم.»
نگاهی به وعدههای دولت یازدهم درباره اشتغال زایی نشان میدهد که آقای روحانی در سال 92 کتابچه بهبود کسب و کار نشان میداد و قبل از شروع به کار دولت تدبیر و امید معتقد بود میتواند به مشکل بیکاری پایان دهد؛ اما کارشناسان می گویند امروز که چهار سال از استقرار این دولت میگذرد، بیش از آنکه شغلی برای جوانان ایجاد شده باشد، وعدهها و نقد عملکردهای گذشته در این زمینه قابل مشاهده است. امروز مرکز آمار اعلام میکند حدود سه میلیون و ۲۰۰ هزار نفر بیکار در کشور وجود دارد درحالیکه مرکز پژوهشها اعلام کرده است که نرخ بیکاری در کشور 6.5 تا ۷ میلیون نفر است و تنها یک میلیون و ۴۵۰ هزار نفر مشغول به کار شدهاند.
بنابراین بیکاری بهعنوان مهمترین چالش داخلی کشور و مسالهای که مورد مطالبه هزاران خانواده و بیش از سهمیلیون فرد بیکار است، بهعنوان یکی از کلیدیترین مباحث مورد توجه مردم در مباحث انتخاباتی کاندیداها مطرح بوده و جامعه میخواهد بداند کدام فرد میتواند با تشکیل دولت دوازدهم، به بنبست سالهای متمادی اقتصاد ایران در حل معضل بیکاری جوانان پایان بدهد.
کارشناسان بازار کار مهمترین نقطه ضعف دولت یازدهم در حل مساله بیکاری و اشتغالزایی برای جوانان را نبود طرح و برنامه روشن در این زمینه میدانند و معتقدند حتی اگر در دولتهای نهم و دهم در بحث اشتغال آزمایش و خطاهایی در راهاندازی بنگاههای کوچک و زودبازده یا مشاغل خانگی شده بود، اما در دولت یازدهم هیچ طرح روشن و بارزی در زمینه اشتغال ارائه نشد و مقامات ارشد دولتی تنها به نقد عملکرد دولتهای قبل از خود پرداختند و از توقف اشتغالزایی در دورههای قبل از خود سخن گفتند!
این روند همچنان نیز وجود دارد، به نحوی که حسنروحانی بهعنوان کاندیدای دولت دوازدهم در روزهای اخیر نیز بدون اشاره به عملکرد دولت متبوع خود در زمینه اشتغالزایی دوباره عنوان کرده قبل از دولت یازدهم، اشتغالزایی سالانه برابر با صفر بوده است؛ هرچند وی در نشست خبری اخیر خود با نمایندگان رسانهها به افزایش بیکاری در دولت تدبیر و امید اشاره کرد. درعینحال محمدعلی نجفی؛ رییس ستاد فرهنگیان حسن روحانی نیز به اظهارات قالیباف در زمینه اشتغالزایی واکنش نشان داده و عنوان کرد: آقای قالیباف گفته درآمد ملی را 2.5 برابر میکند. معنی این حرف آن است که رشد اقتصادی کشور در چهار سال آینده ۲۵ الی ۲۶ درصد خواهد بود درحالیکه در طول انقلاب اسلامی رشد اقتصادی سه درصد بوده است.
نگاهی نیز به وعدههای اشتغالی سایر کاندیداهای ریاست جمهوری نیز نشان میدهد که آقای میرسلیم درباره اشتغالزایی معتقد است برای حل مشکل بیکاری باید موضوع اشتغال در صدر برنامه چهار سال آینده هر دولتی باشد، از آنسو سیدابراهیم رییسی نیز میگوید طبق برنامه ششم توسعه باید سالانه یک تا 1.5 میلیون شغل ایجاد کرد و نرخ بیکاری نیز از 12 درصد به 8 درصد برسد و به عقیده وی دستیابی به چنین هدفی شدنی است. در کنار وعدههای کاندیداهای ریاست جمهوری دوازدهم و طرحی که قالیباف از آن بهعنوان سامانه ملی کارانه یاد کرده، بیکاری بهعنوان چالش برانگیزترین مساله داخلی دولت آینده شناخته میشود و فردی که رییسجمهور خواهد شد باید بداند جامعه در این بخش دارای مطالبه بسیار جدی بوده و میخواهند فردی اداره دولت آینده را در دست بگیرد که بتواند طرحی نو دراندازد و به سالها معضل بیکاری جوانان خاتمه دهد.
خانوادهها میخواهند فردی کابینه دوازدهم را تشکیل دهد که بتواند به دغدغه دائمی آنها در بیکار ماندن فرزندانشان و هدر رفتن سرمایههای مادی و انسانی کشور پایان داده یا دستکم گشایشهای جدی در بازار کار کشور ایجاد کند، خواستهای جدی که تا به امروز تنها محمدباقر قالیباف نشان داده که برای مقابله با بیکاری فکر کرده و میتواند به مردم قول دهد که مشکل بیکاری را حل خواهد کرد./969//۱۰۲/خ