آتش به اختيار در نگاه أهل بيت

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت الله سیفی مازندرانی، استاد درس خارج حوزه علمیه قم در یادداشتی به تبیین معنای آتش به اختیار در نگاه اهل بیت(ع) پرداخته است.

مشروح این یادداشت در ذیل تقدیم خوانندگان رسا می شود.

بسم اللّه‏ الرحمن الرحيم

آتش به اختيار در نگاه أهل بيت عليهم ‏السلام

آتش به اختيار واژه ى نظامى است؛ كه در وضعيت اضطرارى و اختلال در سيستم فرماندهي، فرماندهى كل به تمام نيروهاى تحت امر دستور مى دهد كه براى مقابله با دشمن به تشخيص خود در شرائط دشوار و خطر عمل كنند.

اين واژه را مقام معظم رهبرى (حفظه اللّه‏) براى صاحبان انديشه و بيان و أهل قلم از حوزه و دانشگاه و كليه ى عناصر فعال و مؤثر فرهنگى بكار برده اند و چنين تفسير فرموده اند كه: در مواقع اختلال و انحراف در روند سياسى و فرهنگى يا اقتصادى و در وضعيتى كه تذكر به مسئولين مربوطه و درخواست اصلاح فايده و اثرى نداشت، كليه ى عناصر فرهنگى مؤثر و فعال و صاحبان كرسى سخن و انديشه در چنين وضعيتى بايد با الهام و پيروى از خط مشى سياسى و فكرى ولى امر مسلمين بطور خودجوش طرح و برنامه ريزى و اقدام و عمل كنند.

به نظر بنده مخاطبان اين نداى ولى امر، اهل بصيرت و عناصر مؤثر فرهنگى نافذ البصيرة مى باشند. و مصداق عينى واژه ى آتش به اختيار آن جائى است كه دشمن با لبخند و خوشروئى، و چهره ى حق به جانب، و با استفاده از راهها و شگردهاى جالب و جاذب بخواهد شخصيت ربائى كرده، و ياران ولى امر را جذب نموده و به سازش وادار كند، و از اين طريق ولى امر را دور بزند.

نمونه ى بارز آن در تاريخ اسلام، اقدام شمر بن ذى الجوشن نسبت به عباس بن على قمر بنى هاشم عليه‏السلام مى باشد. در كشاكش نبرد كربلا و هياهوى مبارزه و معركه ى قتال عاشورا در وقت بسيار حساسِ روياروئى دو سپاه حق و باطل، شمر بن ذى الجوشن براى فرمانده ى سپاه سيد الشهداء عليه‏السلام ـ يعنى عباس بن على عليهماالسلام ـ امان نامه آورد تا با ترفند و شگردِ اظهار خويشاوندى و همخونى، ايشان را جذب و حسين بن على عليه‏السلام ولىّ و حجت خدا را دور بزند.

در اينجا عباس بن على آتش به اختيار عمل كرد: يعنى بدون اينكه از حجت خدا و سيد و مولا  و ولىّ امر خود ـ يعنى سيد الشهداء عليه‏السلام ـ اجازه بگيرد، امان نامه ى شمر را با تمام قدرت و هيبت و قاطعيت رد كرد؛ چرا كه در چنين موردى كه دشمن مى خواهد با ترفند و حيله ى سياسى ولىّ امر را دور بزند، براى دفع حيله و دفاع از ولىّ امر اجازه گرفتن امرى ناپسند و غير معقول و بيجا است.
البته همين ترفند را معاويه براى ياران و أصحاب حسن بن على عليهماالسلام بكار برد و موفق شد و متأسفانه با فريب ياران و سرداران سپاه امام حسن مجتبى عليه‏السلام حضرتش را دور زد و ضايعه به بار آورد، و در نتيجه آن حضرت ناچار به صلح ناخواسته تن داد.

در زمان ما نيز سران استكبار با شگرد حقوق بشر، و جهانى سازى، مبارزه با خشونت، و برابرى جنسيتى، و مبارزه با تروريسم، و مانند اين واژه هاى جالب و جاذب در صدد اين بر آمدند كه مسئولين دولتى ما را به ميز مذاكره و سازش بكشانند، و مصوّبات و برنامه هاى ذلّت بارى ـ از قبيل موافقتنامه ى برجام نافرجام، و كنوانسيون حقوق بشر و سند (2030) بدون كمترين توجه به هشدارها و شروط مقام معظم رهبرى ـ را به آنان قالب كنند.

در چنين موردى كه دشمن مى خواهد با دور زدن ولىّ امر مقاصد شوم استكبارى و استعمارى خود را پياده كرده، و ماهيت الهى و انقلابى نظام را استحاله كند ، ویا اینکه سران اهل فتنه ی داخلی با شانتاژ تبلیغاتی وشعارها وحرفهای باطل ، و با هدف تخریب اذهان عمومی عرصه را بر ولی امر تنگ کنند، در اینجاست که عناصر انقلابی اهل فکر واندیشه وقلم ، وفرهيختگان فرهنگى و عناصر مؤثر و فعال حوزوى و دانشگاهي بايد آتش به اختيار عمل كنند؛ يعنى بايد با الهام و پيروى از خط مشى فكرى و مواضع سياسى مقام معظم رهبرى بگونه ى خود جوش و انقلابى با طرح و برنامه ى حساب شده و دقيق - و نه بر خلاف قانون ـ با تدبير براى روشنگرى اقدام و عمل وریشه های فتنه  را برملا  كنند.

نسأل اللّه‏ التوفيق لنصرة دينه و تبليغ رسالاته
اول شوال 1348 ه.ق

برابر 5 تيرماه 1396 ه.ش

على اكبر سيفى مازندرانى

/843/ت۳۰۳/س