با چه نیرویی بر زخم مردم نمک میپاشید
باشگاه نویسندگان حوزوی خبرگزاری رسا | علی بهاری
«علت اینکه تحریم شدیم همین بدعادتی در مصرف است، تحریم کنندگان فهمیدهاند نقطه ضعف ما؛ مصرف است. ما جامعهای مصرفی هستیم؛ چرا چین اینگونه تحریم نمیشود؟ چون با یک وعده غذا هم رفع گرسنگی میکنند... بیشتر از متوسط کشورهای صنعتی و توسعه یافته غذا میخوریم، بیشتر میپوشیم و سرانه مسکونی بالاتری داریم، در مقابل احساس رضایتمندی و خوشبختیمان هم یک صدم است، باید چارچوبهای ذهنی را اصلاح کنیم.»
اینها بخشی از سخنان اخیر وزیر نیرو، آقای مهندس اردکانیان است. حافظ چه زیبا گفته است: «هر سخن وقتی و هر نکته مکانی دارد»ای کاش کسی پیدا شود و به ایشان بگوید:
آقای وزیر!
درست است که ما ایرانیها باید الگوی مصرفمان را اصلاح کنیم، اما آیا الان وقت مناسبی برای گفتن این حرفهاست؟ آیا از وضعیت سفرههای رو به جمع شدن مردم مطلعید؟ خبر دارید قیمت گوشت چند است؟ میدانید بازار مسکن و لوازم خانگی چه وضعیتی دارد؟ آیا از افزایش قیمت کالاهای اساسی و معیشتی در طول یک سال گذشته خبر دارید یا، چون حقوق چرب و شیرین وزارت میگیرید گرانیها خراشی بر پوست معیشتتان نمیاندازد؟
آقای وزیر!
آیا خبر دارید در همین تهران شما، خانوادههایی زندگی میکنند که محتاج نان شب هستند و دیگر نمیتوانند با سیلی حیا، صورت زندگیشان را سرخ نگه دارند؟ به نظرتان کسی که در تامین نان سفرهاش مانده است را میتوان به قناعت و سادهزیستی دعوت نمود؟
اصلا چرا قناعت را از خود دولت شروع نکنیم؟ چرا جلوی ریخت و پاشها و همایشها و جلسات بیحاصل و سفرهای بیثمر را نگیریم؟ چرا وقتی میخواهید چین را الگو معرفی کنید از پرکاری مسئولان، فسادستیزی، تعهد کاری و غیرت ملیشان نمیگویید؟ چرا از آمار پایین بیکاریشان نمیگویید؟ چرا از رشدهای انفجاری اقتصادشان در سالهای پیاپی نمیگویید؟
جناب وزیر!
باور کنید تنها چیزی که الان نیاز نداریم، پاشیدن نمک اظهارات نسنجیده به زخمهای معیشت این ملت نجیب است./918/ی704/س