سید حسن خمینی شرایط حداقلی ریاست جمهوری را دارد؟
به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، با نزدیک شدن با زمان ثبت نام داوطلبان برای سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری بازار اخبار مربوط به آن داغتر میشود. در این میان چند روز پیش سید یاسر خمینی در مصاحبه ای از عدم کاندیداتوری حجت الاسلام سید حسن خمینی خبر داد. این تصمیم بر اساس مشورت رهبر معظم انقلاب به سید حسن خمینی مبنی بر به صلاح ندانستن حضور وی در کارزار انتخابات ریاست جمهوری گرفته شد.
تحلیل های مختلفی از سوی جریان اصولگرا و همچنین اصلاح طلبان در محافل رسانه ای شکل گرفت. اما نکته ای که نباید مغفول بماند آن است که اساسا سید حسن خمینی از شرایط حداقلی برای ثبت نام در انتخابات ریاست جمهوری 1400 برخوردار است؟
مطابق اصل 115 قانون اساسی، رئیس جمهور میباید از میان رجال مذهبی و سیاسی که واجد شرایطی نظیر مدیر و مدبر، دارای حسن سابقه و معتقد به مبانی جمهوری اسلامی ایران باشند، انتخاب گردد.
بررسی سوابق سید حسن خمینی نشان دهنده آن است که ایشان در عرصه مدیریتی فاقد کارنامه خاصی میباشد. تولیت حرم بنیان گذار انقلاب اسلامی، عضویت در هئیت امنای دانشگاه آزاد اسلامی و رئیس موسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام(ره) تنها مهم ترین مسئولیت های وی محسوب میشوند که هیچ کدام از مسئولیت های مذکور رابطه ای با دغدغه های مردم و مشکلات کشور ندارد.
براستی اگر جریان افراطی اصلاحات از نظریه ژن خوب عبور کرده است و چنین گمان میکند که ایشان برای تصدی منصب ریاست جمهوری دارای تخصص و تعهد است، چرا تاکنون پیشنهاد مسئولیت یکی از احزاب سیاسی اصلاحات و یا حداقل مسئولیتی در دولت اصلاحات و اعتدال توسط روسای جمهور به ایشان واگذار نشده است؟ تا وزن و توانایی وی در سطوح مختلف مدیریتی و اجرایی بر همگان آشکار شود. آیا همانگونه که از شرکت در آزمون علمی اجتهاد برای کاندیداتوری در انتخابات مجلس خبرگان رهبری در سال 92 ممانعت ورزید، شأن وی با پذیرش چنین مسئولیتهایی سازگار نیست یا سطح توانایی وی در عرصه مدیریت و اختلافات جریان اصلاحات به گونه ای است که اساسا اجماع پیرامون سید حسن خمینی را به محاق برده است.
علی مطهری از جمله افرادی است که در مصاحبه ای مخالفت خود را نسبت به حضور ایشان در انتخابات اعلام کرد. همچنین در محافل غیر رسمی شنیده شده است که سید محمد خاتمی از محمد جواد ظریف درخواست نموده تا برای کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام کند.
از طرفی رفتار و کنش سیاسی سید حسن خمینی نشان می دهد اعتقاد وی به مبانی جمهوری اسلامی مورد خدشه است. دیدار با قطب دراویش گنابادی که سابقه اهانت به ساحت مقدس حضرت زهرا(سلام الله علیها) و نظام اسلامی را دارد و همچنین چراغ سبز به حضور اعضای نهضت آزادی در حسینیه جماران که امام خمینی(ره) آنان را بدتر از منافقین معرفی کرد، چه سنخیتی با مبانی جمهوری اسلامی دارد؟ رفتار منفعلانه در اتفاقات فتنه سال 88 و سکوت در قبال هتاکی به عکس امام(ره) بر همگان عیان ساخت که نه تنها شجاعت و بصیرت لازم را ندارد بلکه به صریح ترین مبانی و توصیه رهبر کبیر انقلاب مبنی بر پشتیبانی کردن از ولی فقیه، بی اعتناست.
بنابراین انصراف سید حسن خمینی برای ثبت نام در انتخابات ریاست جمهوری در وهله اول رفتار منطقی و معقول است که میتواند به آینده سیاسی خود و کشور کمک کند. همچنانی که رهبر معظم انقلاب در سخنرانی نوروزی خود خطاب به داوطلبان انتخابات ریاست جمهوری بیان کردند: داوطلبان می باید سنگینی مسئولیت قوه مجریه را بدانند و برای مسائل مهم کشور برنامه ای ولو اجمالی داشته باشند. اگر هم توان به دوش کشیدن این بار سنگین را ندارند وارد کارزار انتخابات نشوند. چرا که در روایات نسبت به فردی که کاری را نمیتواند و وارد آن کار میشود وعده افتادن با صورت در آتش داده شده است.
اما به نظر می رسد اصرار و تبلیغ جریان اصلاحات نسبت به کاندیداتوری وی بیش از آنکه برای حل مشکلات کشور و مردم باشد چنین تصور میشود که با هزینه کردن از رهبری و طرح مسئله نخ نمای نظارت استصوابی شواری نگهبان ضمن سرپوش نهادن بر ناتوانی از جلب آراء مردم، از پذیرش سهم خود در بوجود آمدن وضع موجود کشور شانه خالی کند.
در همین راستا مهدی نصیری از مدعیان روشنفکری در ادامه رویکرد التقاطی خود، انصراف کاندیداتوری سید حسن خمینی را دخالت رهبری در امور قلمداد می کند.
باید از امثال نصیری ها پرسید اگر مشورت دهی و نصیحت خیرخواهانه رهبری را برنمی تابید از آقا سید حسن سوال کنید چرا تن به مشورت گیری می دهد و اصطلاحاً روغن ریخته را نذر امامزاده می کند؟!