الطاف خفیه یک مناظره

به گزارش سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، مناظره دکتر غنی‌نژاد و دکتر درخشان گرچه انتظارات از یک مناظره با نصاب علمی و آدابی بالا را برآورده نکرد؛ اما «الطاف خفیّه» و آثار مثبت زیادی را به دنبال داشت که صدها جلد کتاب و مقاله علمی و برنامه رسانه‌ای به این خوبی نمی‌توانست آن را آشکار کند!

برای اولین بار در تاریخ انقلاب، لیبرالیسم و سکولاریسم اینگونه لخت و عور و عاری از هر نقاب منافقانه‌ای خودنمایی کرد و در قاب رسانه ملی به تصویر کشیده شد.

نشان داد علوم انسانی ای که در دانشگاه‌ها به خورد دانشجوهای ما داده می‌شود و بدنه کارشناسی نظام از آن تغذیه می‌کند نیازمند یک پالایش اساسی است. پالایشی از جنس حرکت از تفکر دئیستی و سکولاریستی به سمت تفکر توحیدی؛ از خدای ساعت‌ساز به سمت ولایت تکوینی و تشریعی الهی.

رونمایی از نگاه دوگانه سیاه و سفید به منشأ علم و عالمان؛

فلسفه اجتماعی و سیاسیِ لیبرال و سکولار می‌تواند علم اقتصاد تولید کند اما فلسفه توحیدی و دانش عمیق فقاهتی نه!.

آدام اسمیت و هایک و کانت و ... که صبغه فلسفی دارند می‌توانند منشأ علم اقتصاد سرمایه‌داری باشند اما فیلسوفان فقیهی مانند امام خمینی و شهیدصدر که سراسر زندگی علمی‌شان با مباحث نظریِ مکاسب، معاملات و قراردادها (در تولید، توزیع، مصرف، مالکیت، عدالت توزیعی و ...) گره خورده نمی‌توانند اصول و نظریات اصلی اقتصاد اسلامی را تولید و ارائه کنند! نظریات‌شان اعتبار علمی ندارد!

ظلمی که دولت سازندگی با غرس نهال ِشجرۀ خبیثۀ سیاست‌های تعدیلی و لیبرالی به انقلاب و نظام اسلامی و به معیشت و عدالت اجتماعی کرد آشکار گردید.

هیچ نوشته و برنامه‌ای تاکنون به این روشنی آدرس مشکل اصلی اقتصاد ما را نداده است!؛

نشان داد هرآنچه در این چند دهه درباره ریشه‌های معضلات و مشکلاات مزمن اقتصاد ایران گفته شده تنها علل بوده‌اند نه علت‌العلل.

علت العلل، تفکر لیبرالیستی است. علت العلل، تفکر ذهن‌های غرب‌زده و صاحبان شبه‌علم است!

به فرمایش آن پیر روشن‌ضمیر و آینده‌بین ما «ما از شرّ رضاخان و محمدرضا خلاص شدیم، لکن از شرّ تربیت‏‌یافتگان غرب و شرق به این‏ زودی‌ها نجات نخواهیم یافت!».

سیدجواد میرزازاده