تیر خلاص به اعتبار رسانه‌های برانداز با پروژه آرمیتا

بعد از شکست بزرگ جریان برانداز خارج نشین برای راه اندازی مجدد آشوب خیابانی در ۲۵ شهریور ماه ۱۴۰۲، این بار با استفاده از «تکنیک بمباران خبری»، به سراغ دروغ‌پردازی درباره آرمیتا گراوند رفتند که در ادامه این گزارش، تکنیک بمباران خبری را با شواهد و مثال‌های مختلف توضیح خواهیم داد.

آرمیتا گراوند نام نوجوانی است که در روز یکشنبه، ۹ مهر ۱۴۰۲، هنگام سوار شدن به واگن مترو، به یکباره بیهوش شد و سرش سکو برخورد کرد. بعد از این اتفاق، دوستان و همراهان آرمیتا او را از واگن خارج کردند و پس از حضور اورژانس، به بیمارستان منتقل شد. از همان ابتدای رسانه‌ای شدن خبر بیهوشی آرمیتا، فیلمی مشخص و گویا از لحظه بیهوشی او، منتشر شد.

با این حال، رسانه‌های فارسی زبان خارجی به ویژه شبکه اینترنشنال که اخیرا جلساتی رسمی با سران اطلاعاتی رژیم صهیونیستی داشتند، مدعی شدند که آرمیتا به دلیل نداشتن حجاب، از سوی ماموران مورد ضربه قرار گرفته است.

این رسانه‌ها مدعی بودند که نیروهایی موسوم به «حجاب‌بان»، در مترو با آرمیتا برخورد داشته و او را هل دادند که منجر به این حادثه شد.

تکنیکی که رسانه‌های خارجی در پروژه دروغ‌سازی درباره آرمیتا از آن استفاده می‌کنند، تکنیک «بمباران رسانه‌ای یا بمباران خبری» است. این تکنیک به این صورت است که رسانه‌ها، بدون ارائه هیچ‌گونه سند، مدرک، فیلم، شاهدعینی یا حتی استدلالی منطقی، یک واقعه را آنگونه که مدنظر دارند، شرح می‌دهند. آن‌ها به قدری ادعاهای خود را تکرار می‌کنند که مخاطب فرصتی برای درخواست سند یا بررسی صحت ماجرا نداشته باشد تا در نهایت این تکرارها، در ذهن افکار عمومی نقش بسته و باور پذیر شوند.

در این بین، شبکه اینترنشنال، اعتراف کرده است که هیچ‌گونه سند یا مدرکی از اینکه کسی با آرمیتا برخورد داشته، وجود ندارد و این ادعا، به طور واهی مطرح شده است.

بر اساس این خبر، شبکه اینترنشنال به طور ضمنی اعتراف کرده که هیچ دلیل و سندی برای ادعاهایش وجود ندارد و از کادر درمان و مردم حاضر در مترو، خواسته است که اگر مدرکی در دست دارند، برای آن‌ها ارسال کنند و از آنجایی که چنین واقعه‌ای از اساس ساختگی است، فیلمی برای اینترنشنال ارسال نشد.

نکته بسیار مهم این است که از میان هزاران نفری که روزانه در مترو تهران تردد دارند، می‌توان گفت که تقریبا تمام آن‌ها، از تلفن همراه هوشمند و دارای دوربین استفاده می‌کنند و تجربه نشان داده است که اگر کوچک‌ترین اتفاق مثبت یا منفی در مترو رخ دهد، مردم حاضر در آن صحنه، به سرعت از آن فیلم گرفته و در فضای مجازی منتشر می‌کنند. فرض کنید حادثه مهم و بزرگی همچون هل دادن آرمیتا توسط یک مامور در مقابل چشم ده‌ها نفر از مردم حاضر در آن صحنه رخ دهد. این غیر ممکن است که هیچ کس از آن صحنه فیلم نگرفته باشد و اگر این ماجرا صحت داشت، تاکنون ده‌ها فیلم از آن منتشر شده بود.

در همین بین، یکی از شاهدان عینی ماجرا، که خود در مترو حجاب کامل نداشته، واقعه را در صفحه شخصی‌اش در اینستاگرام، شرح داده است.

این شاهد عینی نوشته است: «وجدانم اجازه نمی‌دهد سکوت کنم. آن کسی که لباس سفید دارد من هستم و کسی که روی زمین افتاده، آرمتیا است. لحظه‌ای که از حال رفت، کنارش بودم. راستش، گشت ارشادی در واگن بانوان نبود.»

البته در همین مدت کوتاه، دروغ‌های متعددی از سوی مخالفین نظام درباره آرمیتا منتشر شد. به عنوان مثال، عده‌ای در فضای مجازی با انتشار تصویر دختری بر تخت بیمارستان، مدعی شدند که او، آرمیتا است. این درحالی است که برندازان همین تصویر را سال گذشته با نام تصویری از آرنیکا مقامی، منتشر کرده بودند.

موضوع دیگر، این بود که با وجود آنکه از همان ابتدا، فیلم دوربین مترو منتشر شده بود، مجریان صهیونیستی اینترنشنال می‌گفتند که چرا فیلم تمام دوربین‌ها منتشر نمی‌شود.

این موضوع از سوی حسین رونقی نیز تکرار شد. چهره دروغگویی که سال گذشته مدعی بودند در زندان پاهایش را شکسته اند و بعد از آزادی موقت او، مشخص شد که تمام این ادعاها دروغ بوده است.

در همین حین، فیلم کامل حضور آرمیتا از لحظه ورود به مترو تا لحظه بیهوشی و خارج کردن او، منتشر شد و دروغ بودن ادعاهای براندازان بار دیگر ثابت گردید. اما این رسانه‌ها بر اساس تکنیک بمباران خبری، بازهم بدون هیچ‌گونه سند و مدرکی، به دروغ‌پرداز‌های خود ادامه دادند. در همین رابطه، چهره‌های برانداز در فضای مجازی، با وجود انتشار مکرر تصاویر، مصاحبه‌ها و شواهد بیهوش شدن آرمیتا، مدعی می‌شوند که هیچ چیز منتشر نشده است!

این درحالی است که هم فیلم کامل دوربین‌ها پخش شد، هم خبرنگاران حضور یافتند و هم با نزدیکان و دوستان او مصاحبه شد.

یکی دیگر از شواهدی که دروغ براندازان را برملا کرد، شرح ماجرا توسط دو تن از همراهان و همکلاسی‌های آرمیتا بود. این دو همکلاسی آرمیتا در مصاحبه‌ای توضیح دادند که در مترو با او قرار گذاشته بودند و بعد از سوار شدن به قطار، آرمیتا به یک باره بیهوش شد و سرش با سکو برخورد کرد و هیچ گونه برخوردی با آرمیتا بر سر حجاب وجود نداشت و کسی او را هل نداده بود.

اما با این حال، رسانه‌های خارجی این فیلم واضح را نیز زیر سوال بردند. 

گزارشگر شبکه صهیونیستی اینترنشنال بازهم بدون ارائه هیچ‌گونه دلیل یا مدرکی، مدعی شد که دو همکلاسی آرمیتا، دستکم ۵ ساعت بازداشت بوده اند و این مصاحبه، تحت فشار انجام شده است.

دروغ دیگری که از سوی این شبکه منتشر شد، این بود که شهین احمدی، مادر آرمیتا گراوند، بازداشت شده است.

اما با گذشت اندکی زمان، فیلمی از حضور مادر آرمیتا در بیمارستان منتشر شد که در آن، از دروغ رسانه‌ها درباره بازداشت خود گله می‌کرد و می‌گفت: «من راضی نیستم عکس‌های شخصی دخترم را در فضای مجازی پخش کنند. من فقط خواستم مردم برای دخترم دعا کنند. چیزهایی که درباره من و خانواده‌ام می‌گویند بسیار زشت است. حرف‌هایی که می‌زنند واقعا دروغ است.»

پدر آرمیتا نیز در ادامه گفت: «همسرم کنارم هست. دخترم کنارم هست. کنار مریضم هست. روزی شش هفت بار دخرتم را می‌بینم. هر موقع و هر ساعتی به بیمارستان می‌آیم، اجازه می‌دهند که او را ببینم.»

نکته قابل توجه دیگر، این است که اینترنشنال سعی در تحریک اقوام مختلف به بهانه آرمیتا داشت. این شبکه صهیونیستی در ابتدا مدعی شد که او، دختری کرد و اهل کرمانشاه است.

اما همین رسانه در روز بعد مدعی شد که آرمیتا اهل لرستان است!

این موضوع نشان می‌دهد که شبکه صهیونیستی اینترنشنال، قصد دارد با یک نفر، تمام اقوام را تحریک کند!

نکته مهم دیگر، به میان آمدن پای روزنامه بریتانیایی گاردین است. این روزنامه همچون اینترنشنال، در گزارشی بدون ارائه مدرکی، ادعای برخورد با آرمیتا به دلیل حجاب را تکرار کرد.

 اینترنشنال نیز با استناد به گاردین، از مصاحبه با یک شاهدعینی و تایید برخورد با آرمیتا، سخن گفت.

نکته قابل توجه این است که در این گزارش، نه صوتی از آن شاهد عینی وجود دارد و نه فیلمی و نه هیچ مدرکی که ثابت کند آیا اساسا مصاحبه‌ای با کسی از شاهدان صورت گرفته است؟!

البته این اولین باری نیست که حتی رسانه‌های انگلیسی زبان به ظاهر معتبر، برای آشوب‌سازی در ایران، آبروی خود را به حراج گذاشته اند و همچون اینترنشنال، درباره ایران دروغ‌پردازی می‌کنند.

به عنوان مثال، سال گذشته، روزنامه آمریکایی نیویرک تایمز در تاریخ ۲۵ شهریور ۱۴۰۲ در گزارشی اختصاصی مدعی شد که «رهبر ایران در بستر بیماری است و عمل جراحی انجام داده و حالش به قدری وخیم است که حتی توانایی نشستن هم ندارد و به همین دلیل، تمام جلسات لغو شده است.» دروغ بودن این ادعا به سرعت برملا شد. فردای انتشار این ادعای دروغ از سوی نیویورک تایمز، یعنی ۲۶ شهریور ۱۴۰۱، رهبر انقلاب در دیدار با هیئت‌های عزاداری در اربعین حسینی حضور یافتند و به طور ایستاده و بدون عصا، سخنرانی کردند.

آنچه در این روزها در رسانه‌های خارجیِ ضدایرانی و تجزیه‌‌طلب درحال رخ دادن است، این است که تمام مدارک، فیلم‌ها، مصاحبه‌ها و اسنادی را که ثابت می‌‎کند آرمیتا بیهوش شده است را بدون هیچ دلیلی، رد می‌کنند و از طرفی دیگر، بدون ارائه هیچ گونه فیلم، مدرک یا سندی دیگر، مدعی‌اند که با او به خاطر حجاب، برخورد شده است.

اما نکته‌ای که از همه مهم‌تر است، این است که رسانه‌های خارجی اعتبار خود در میان مردم ایران را کاملا از دست داده اند. در این روزها، مردم به دروغ‌های ساخته شده درباره آرمیتا اهمیتی ندادند و هیچ کس در هیچ نقطه‌ای از شهر، تجمع نکرد. شاید بتوان گفت که پروژه آرمیتا برای رسانه‌های برانداز، تیر خلاص بر اعتبار نداشته آن‌ها بوده است.