حاج رمضان یکی از برجسته‌ترین رهیافتگان مسیر الهی بود

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، همسر شهید حاج محمد سعید ایزدی (حاج رمضان) در مراسم رونمایی از کتاب «طرح محو اسرائیل» با عنوان «طرح محو اسرائیل؛ راهبرد جمهوری اسلامی ایران برای نابودی رژیم صهیونیستی» از ویژگی های بارز حاج رمضان را «ذوب در ولایت» و «بندگی خالص خدا» دانسته و تأکید کرد: شهید برای خود شأنی قائل نبود و در طول بیش از چهل سال همراهی، هرگز عملی خلاف شرع انجام نداد. خط‌کشی زندگی او همواره مطابق با احکام شرع بود.

وی با رد بزرگنمایی ها در مورد شهید ادامه داد: ادعاهای اغراق‌آمیز مانند پنج ساعت قرآن خواندن در روز صحت ندارد، اما او قاری روزانه قرآن بود و بسیار اهل تلاوت قران بوده و «عامل به قرآن» بود و آنچه را که می‌دانست، با شدت عمل و بدون توجه به مخالفت‌ها، به اجرا درمی‌آورد. در محیط زندگی مشترک، جایی برای گناه، غیبت و تهمت نبود و بسیار از این عمل پرهیز می‌کرد.

همسر شهید حاج رمضان با اشاره به نظر رهبر معظم انقلاب مبنی بر اینکه «قضیه اول اسلام، قضیه فلسطین است»، بر درک عمیق شهید از این موضوع تأکید کرد و افزود: این دیدگاه با کلام شهید مطهری نیز همسو بود که شمر زمانه را اسرائیل می‌دانست. صبر مردم مظلوم غزه که با سختی‌های طاقت‌فرسا مقاومت کردند، نتیجه عامل بودن به قرآن است. این صبر، موجب تغییر نگرش جهانی شد؛ به‌طوری که امروز در قلب کشورهایی چون انگلیس و آمریکا، شعار «مرگ بر اسرائیل» سر داده می‌شود، امری که با هزینه‌های تبلیغاتی سنگین نیز ممکن نبود. شهید حاج رمضان این حقیقت را به‌خوبی درک کرده بود.

وی با بیان اینکه حاج رمضان دردهای بسیاری از درک نشدن این مبارزه توسط برخی افراد داشت، تأکید کرد: شهید معتقد بود مبارزه با اسرائیل باید «نهادینه» شود و هنوز به این باور عمومی نرسیده‌ایم که اسرائیل و آمریکا ساخته و پرداخته شیطان در طول تاریخ هستند و این نبرد، نبرد «حق و باطل» است. اعتقاد به همین اصل، جان او را فدای راهش کرد. حلقه اتصال او در این مبارزه طولانی، اتصال محکم با قرآن و اهل بیت بود. در سخت‌ترین شرایط، برنامه‌های عبادی روزانه‌اش ترک نمی‌شد و پیوند خانواده با اهل بیت در جشن‌ها و مناسبت‌ها برقرار بود.

همسر شهید حاج رمضان تصریح کرد: اگر انقلاب اسلامی رخ نمی‌داد، حاج محمد سعید همان فرد متدین، اهل قرآن و جهاد باقی می‌ماند، زیرا تحت تأثیر تربیت پدرش بود و آنچه که می‌توانم در مورد شهید بگویم این است که ایشان از سر تا نوک پا ذکر بود.

وی با تأکید بر بخشش بی‌نظیر این شهید، اشاره کرد: شهید در محبت کردن، گره‌گشایی و خدمت به دیگران پیشی می‌گرفت، همچنین، در مدیریت زمان، نمونه‌ای کامل بود و از سال ۶۳، پس از حضور در جبهه‌های غرب، مستقیماً راهی لبنان شد و مسئولیت پرونده فلسطین را بر عهده گرفت او شیفته کار با جوانان بود و بسیاری از نیروهایش از میان دانشجویان انتخاب می‌شدند.

همسر شهید ادامه داد: نکته حائز اهمیت در مدیریت زمان او، عدم غفلت از خانواده بود، او یک سال و نیم خانواده‌اش را ندید، اما مدام نگران والدینش بود و هرگز یادش نمی‌رفت که روز ولادت حضرت ابوالفضل، همه را مأمور به تماس و دلجویی از جانبازان و خانواده شهدا می‌کرد. حتی پس از شهادت عزیزان، با خانواده‌های آنها در تماس بود و برای فرزندان شهدای مدافع حرم هدیه می‌فرستاد.

وی در ادامه با ذکر خاطره‌ای از روز عاشورا و ابعاد عملی و انسانی شهید ابراز داشت: در شرایطی که حاج رمضان از نظر امنیتی در موقعیت سختی قرار داشت، یکی از همکارانش در محل کار دچار شکستگی لگن شد. حاج آقا مصدوم را به بیمارستان رسانده و بستری می‌کند. این اقدام نشان داد که با وجود مسئولیت‌های سنگین جهادی، ایشان نسبت به درد دیگران و تعهدات انسانی خود کاملاً پایبند بود.

همسر شهید تأکید کرد: حاج رمضان نمونه عملی فردی بود که می‌خواست الگوی اهل بیت (ع) را هم در زندگی شخصی و هم در اجتماع پیاده کند و هدف از بیان این خاطرات، بزرگنمایی این شهید نیست، چرا که مُهر شهادت، او را نزد خداوند بزرگ کرده است و این شهید را می‌تواند به عنوان الگویی عملی برای جوانان ارائه داد.

وی افزود: یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد شهید، ارتباط مستمر و عمیق او با معارف دینی بود. او عاشق حضرت معصومه (س) بود و آرزو داشت در کنار ایشان در قم دفن شود.

همسر شهید با اشاره به حمایت الهی از افرادی که در راه او قدم برمی‌دارند اظهار داشت: این افراد کجا این درس را خوانده است؟ نه دانشگاه نظامی رفته، نه جایی. این درس را اهل بیت پرورش داده، پرورش یافته مکتب قرآن است. این فرمانده پیچیده نظامی، آموزش‌های خود را صرفاً از مکتب امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری کسب کرده بود، مکتبی که اسرائیل را سی سال به دیوانگی انداخته است.

وی در پایان، با یادآوری عشق و علاقه عمیق دوستان شهید، به‌ویژه شهید سید حسن نصرالله، به حاج رمضان، تأکید کرد: شهید در کار با پرونده فلسطین، با «دل» کار می‌کرد و ارتباطات عاطفی با خانواده‌های فلسطینی برقرار می‌ساخت؛ او ارتباطات را صرفاً اداری نمی‌دانست و اصرار داشت که باید از بیماران عیادت شود و غذای خانگی برای آنها برده شود.