توحید ناب تنها از معارف اهلبیت به دست میآید
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجتالاسلام حبیبالله فرحزاد، استاد اخلاق حوزه علمیه، شنبه شب در شبستان حرم حضرت معصومه(س) گفت: در زیارت جامعه کبیره مطرح شده است که هر کس میخواهد با خداوند آشنایی یابد به در خانه اهلبیت(ع) بیاید، انسان اگر میخواهد با خدا و پیامبر(ص) آشنا شود باید از راه امام علی(ع) وارد شود.
استاد اخلاق حوزه علمیه با بیان اینکه اهلبیت(ع) جلوه خدای متعال هستند، ابراز کرد: کسی نمیتواند خدای بزرگ را با چشم سر ببیند، زیرا خداوند جا و مکان ندارد، اما خداوند آیه و نشانه دارد و در خلق خود تجلی کرده است.
وی اظهار کرد: ما با استفاده از آثار الهی میتوانیم، به خدا پیببریم، با نگاه به قدرت الهی در پدیدههای مختلف میتوان قدرت خدا را دریافت، خداوند قدرت دارد از یک تخم پرنده شامل زرده و سفید در یک مدت کوتاه یک پرنده زیبا بیافریند.
حجتالاسلام فرحزاد ادامه داد: خدای متعال قدرت مطلقی است که کهکشانها را میچرخاند و انسان را از یک اسپرم بسیار ریز خلق میکند، انسانی که همه موارد مورد نیازش را دارا است و آیا باید گفت در چنین خدایی شکی وجود دارد.
وی با بیان اینکه توحید ناب را اهلبیت(ع) معرفی کردهاند، ابراز کرد: افراد دیگری مانند اهلسنت که به بیان ویژگیهای خداوند پرداختهاند، قائل به تجسم الهی شدهاند، از این رو اهلبیت(ع) در برخی روایات از دیگران اظهار گله کردهاند.
استاد اخلاق حوزه علمیه افزود: بسیاری از افراد پس از جدا شدن از اهلبیت(ع) به انحراف رفتهاند، خدای متعال را با فکر و خیال، توهم و صورت مثالی نمیتوان در ذهن درست کرد، برخی از عوام میپندارند خدای متعال در آسمانها نشسته است.
وی خاطرنشان کرد: امام صادق(ع) میفرماید هر چه قدر دقیقترین وهمها را برای خداوند درست میکنید، آن توهم انسان است، حال آنکه خدا برتر از فکر و خیال و وهم است، فلاسفه، حکما، عرفا، عوام دانشمندان و شعرا هر چه برای خدا از ذهن خود درست کردهاند، مخلوق خودشان است.
حجتالاسلام فرحزاد اظهار کرد: در روایات نهی شده است که انسان درباره ذات خداوند فکر کند، اما انسان میداند که خداوند وجود دارد و همه عالم نشانه اوست، توحید ناب و خداشناسی ناب در خانه اهلبیت(ع) است که در نهجالبلاغه روایات فراوانی در توحید خداوند آمده است.
وی با قرائت حکمتی از نهجالبلاغه به بیان نمونهای از توحید ناب در معارف اهلبیت(ع) پرداخت و گفت: امام علی(ع) میفرماید «التوحید الا تتوهمه و العدل الا تتهمه»، یعنی توحید این است که خدا را تصور نکنی و عدالت خداوند این است که او را در موردی متهم نکنی./914/پ202/پ