تقسیم سرهای مطهر شهدای کربلا
به گزارش سرویس مانیتورینگ خبرگزاری رسا، مجید ظهرابی و منصور حسینی از کارشناسان شبکه وهابی نور و کلمه طی اظهار نظری مضحک مدعی شدند که دلیلی در منابع شیعه بر جدا کردن سرهای شهدای کربلا از بدن مطهرشان وجود ندارد.
این در حالی است که در بسیاری از منابع تاریخی به این مساله پرداخته شده و از مسلمات تاریخی شمرده می شود که پس از شهادت امام حسین (ع) به دستور عمرسعد، سر همه ی شهدا را از بدن جدا کردند، به جز دو سر؛ یکی سر حضرت علی اصغر؛ زیرا امام حسین (ع) او را دفن کرد و دوم سر حرّ بن یزید ریاحی که خویشان او مانع از بریدن سر او شدند.
«به شهادت تاریخ، سرهای شهدا را بین طوایف مختلف تقسیم کردند تا به کوفه و شام برده و جایزه بگیرند. پس از ورود به کوفه، ابن زیاد طبق فرمان یزید، اسرا را به مخفر بن ثعلبة و شمر بن ذی الجوشن سپرد و با وضعی دلخراش به سوی شام روانه کرد و بر اساس برخی روایات، چهل نفر از مأموران، اسیران را با سرها حرکت دادند و راه طولانی کوفه تا شام را که پانزده منزل بود، پیمودند تا به دارالاماره شام رسیدند». «وقعة الطف، ابو مخنف، تحقیق استاد یوسفی غروی، ص 192 و 199».
در «لهوف سید بن طاووس ص60 و کتاب قصه کربلا، ص 403 و ارشاد مفید، ج 2 ، ص 403 » چنین آمده است:
«عمر سعد ملعون پس از به شهادت رساندن امام حسین (ع)، سر مطهر امام را در همان روز عاشورا به همراه خولى بن یزید اصبحى و حمید بن مسلم ازدى لعنة الله علیهما به نزد عبیدالله بن زیاد، فرستاد و همچنین دستور داد تا سرهاى مطهر سایر شهداء را (چه از اصحاب و یاران و چه از اهل بیت و جان نثاران آن حضرت)، پاک و تمیز کنند و آن ها را با شمر بن ذى الجوشن پلید و قیس بن اشعث به کوفه بفرستند. عمر سعد نیز روز عاشورا و روز بعد یعنی روز یازدهم را تا هنگام غروب در کربلا ماند و سپس، کاروان اسرا و اهل بیت (ع) و عزیزان و خانواده حضرت را به همراه یاران و اصحاب باقی مانده، سوار بر شتران و اسب های بدون زین و محمل کرد و بانوان آل عصمت و طهارت را که امانت هاى انبیاء بودند بی توجه به غم سنگین و جایگاه ایشان به اسارت بردند».
در کتاب «فرهنگ عاشورا» نوشته «جواد محدثی» روایت است که سرهاى مطهر اصحاب امام حسین (ع) که هفتاد و هشت سر نورانى بودند؛ بین قبایل مختلف تقسیم شد تا هر کدام به نحوی خوش خدمتی خود را به ابن مرجانه و یزید ملعون ثابت کنند و نزد این دو، مقام عزت و آبرو پیدا کنند به این نحو که:
قبیله «کنده»؛ سیزده سر مطهر را برداشتند که رئیس قبیله قیس بن اشعث پلید بود.
قبیله «هوازن»؛ دوازده سر مطهر را برداشتند که رئیس قبیله شمر بن ذى الجوشن بود.
قبیله «تمیم»؛ هفده سر مطهر را برداشتند.
قبیله «بنى اسد»؛ شانزده سر مطهر را برداشتند.
قبیله «مذحج»؛ هفت سر مطهر را برداشتند.
و باقى مردم سیزده سر انور را قسمت نمودند و با خود به کوفه آوردند. ./1406/1409/ح