یاد مرگ زندگی را هدفمند و بانشاط می‌کند
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، حجت‌الاسلام عبدالرسول نیلفروشان، کارشناس دینی و مبلغ حوزوی، صبح سه‌شنبه، در مجلس عزاداری سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله(ع)، با مذموم دانستن دنیا دوستی و حرص نسبت به جمع‌آوری اموال، گفت: یکی از عوامل لغزش و انحراف بشر محبت به دنیا و وابستگی به آن است و آنچه موجب غفلت انسان و توجه به دنیا می‌شود فریب شیطان و هوای نفس است.
وی ادامه داد: البته اگر کسی اموالش را دوست بدارد و برای کسب مال و حفظ آن تلاش کند مورد مذمت نیست ولی آنچه که مذموم و زشت است وابستگی و محبت به آن است که غفلت از دین‌داری را به همراه بیاورد.
کارشناس امور دینی با اشاره به آیات ابتدایی سوره لیل افزود: شخصی خدمت حضرت رسول(ص) آمد و از رفتار همسایه‌اش گلایه کرد که شاخه‌های درخت خرمای او در خانه این فرد است و هنگامی‌که فرزندانش از خرمای آن خورده‌اند با پرخاش همسایه مواجه شده‌است.
وی ادامه داد: حضرت رسول(ص) به همسایه آن مرد گفتند درختت را بفروش یا با درختی در بهشت معاوضه کن و او قبول نکرد، بعد رفتنش کسی به دنبال او رفت و درختش را به چهل درخت خرید و به پیامبر هدیه کرد، این آیات در مدح انفاق و مذمت بخل نازل شد.
حجت‌الاسلام نیلفروشان با بیان اینکه یکی از عوامل دنیا دوستی فراموش کردن مرگ است، گفت: یاد مرگ به انسان نشاط می‌دهد و زندگی را هدفمند می‌کند ولی غفلت از مرگ و فراموش کردن آخرت امیدها و آرزوهای طولانی برای انسان به همراه می‌آورد و نتیجه آن دنیادوستی و رشد صفت بخل در نفس است.
وی افزود: اگر همه زشتی‌ها و بدی‌ها در خانه‌ای جمع باشد کلید درب آن خانه همان محبت به دنیاست و راه کم شدن این وابستگی زهد و تقوا است یعنی زهد کلید خانه‌ای است که همه خوبی‌ها و نیکی‌ها در آن جمع است.
مبلغ حوزوی ادامه داد: مقام دنیا بد و مذموم نیست چرا که مخلوق خداست و خدای متعال چیزی را عبث نیافریده است ولی آنچه که مذموم است ضعف نفس انسان است که به زندگی در این دنیا راضی شده و از یاد مرگ و آخرت غافل می‌شود که در نتیجه موجب محرومیت انسان از آخرت است.
وی با اشاره به اینکه هر کس طالب دنیا باشد در همین دنیا به لذت مورد نظرش می‌رسد، گفت: کسی که برای دنیا و دستیابی به آن تلاش کند حتی اگر کار نیکی هم انجام دهد پاداش نیکی‌اش را در همین دنیا به او می‌دهند و باز هم از پاداش اخروی محروم است.
حجت‌الاسلام نیلفروشان با اشاره به اینکه برای هر رفتاری دو نوع نیت می‌توان داشت، گفت: می‌توان نیت الهی و رشد و تعالی داشت و یا در پست‌ترین حالت نیت دستیابی به دنیا داشت، مثلا برای قرار گرفتن در پست ریاست خدمت به مردم مهم است یا اینکه از ریاست لذت می‌برد که البته با وجود یکسان بودن رفتار ولی نیت‌های مختلف نتایج متفاوت به همراه دارد./914/پ202/ب4