«تحقیر و سرزنش» سبب سرکشی و عصیان فرزندان
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، کودکان و نوجوانان، دارای روحی لطیف و حساسند و هرگونه سخن و عمل پدر و مادر و مربیان، چه خوب و چه بد، در جانشان اثر می‌گذارد و در ساختار شخصیتشان نقش دارد.
یکی از آفت‌های بسیار مضر و خطرناکی که سبب افسردگی و دلمردگی آنان می‌شود، «سرزنش و تحقیر» است.
کودکان و نوجوانان به اقتضای طبیعتشان و به دلیل اینکه هنوز رشد لازم را نیافته و تجربه کافی نیندوخته‌اند، از عهده انجام بعضی از کارها بر نمی‌آیند و دچار لغزش‌ها و اشتباهاتی می‌شوند و حتّی ممکن است عمداً نیز دست به کارهای ناشایستی بزنند.
اگر پدر و مادر و مربّی به خاطر این ناتوانیها و لغزش‌ها، آنان را به باد سرزنش و توبیخ و تحقیر بگیرند، دچار احساس حقارت و ذلّت و رنج‌های روانی خواهند شد و خود را موجودی پست و بی‌ارزش و بی عرضه خواهند پنداشت و کرامت و عزت نفس خود را از دست خواهند داد.
کسانی با چنین روحیه‌ای، از نظر روانی، آماده هر نوع پَستی و رذالتوده و دچار سرکشی و عصیان و لجاجت خواهند شد و در نتیجه هر روز بر خطاها و زشتکاری‌ها و سهل‌انگاری‌ها و ناتوانی‌هایشان افزوده شده و در مقابل هر بدکاری آنان، سیل تحقیرها و سرزنش‌های بعدی بزرگترها بر جانشان سرازیر خواهد شد و در مقابل هر تحقیری، عمل زشتی و در برابر هر عمل زشتی، تحقیری ... و این سیر همچنان ادامه خواهد یافت و معلوم است که کار به کجاها خواهد کشید!
این سرزنش‌ها و تحقیر و توهین‌ها مانند «سِرُم مسموم» به تدریج تأثیر خواهد گذاشت تا جایی که انسان به کلّی تباه شود./841/ت303/س
منبع: کتاب «هشدارهای تربیتی» نوشته حجت‌الاسلام علی اکبر مظاهری