سازمان حقوق بشر در عمل مردود شده است

به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله جعفر سبحانی در سلسله جلسات درس اخلاق هفتگی که چهارشنبه شب در موسسه امام صادق (ع) برگزار شد، با اشاره به اینکه عدالت خواهی از فضائل بزرگ انسانی است، ابراز داشت: خداوند در سوره نحل آیه 11 می فرماید إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ وَإِيتَاءِ ذِي الْقُرْبَىٰ وَيَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ وَالْبَغْيِ ۚ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ در این آیه سه فضیلت و سه رذیله ذکر فرموده اند که بحث این جلسه هفتگی ما فضیلت عدل و عدالت می باشد.

وی ادامه داد: انسان از نظر آفرینش بگونه ای آفریده شده که زیبایی و زشتی، حسن و قبح را درک می کند و از نظر ذاتی انسان می تواند زشت و زیبا را از هم تفکیک کند و این از افتخارات انسان است. ذات انسان ظالم و مظلوم را ازهم تفکیک و تشخیص می دهد از این رو یکی از زیبایی ها عدل می باشد.

این مرجع تقلید طلاب حوزه علمیه را به دقت و پژوهش در آیات الهی توصیه کرد و تصریح داشت: عدالت و دادگری از نظر بیان و وصف و سخنرانی کردن بسیار آسان است اما در مقام عمل سخت ترین عمل می باشد. سازمان حقوق بشر ندای حقوق بشریت سر می دهد اما در مقام عمل صفر و مردود شده است. این همه انسان مظلوم و بیگناه، بزرگ و کوچک در غزه به شهادت می رسد اما سازمان حقوق بشر کجاست چرا صدایی از او شنیده نمی شود.

حضرت آیت الله سبحانی افزود: مردم پس از قتل عثمان به خانه علی ابن ابیطالب آمدند و ایشان را انتخاب کردند اما همان انتخاب کنندگان قاتل علی شدند؛ چرا؟ چون علی (ع) می خواست جامعه را به عصر و شیوه پیامبر برگرداند. علی (ع) به دنبال همه گیرکردن عدالت در جامعه اسلامی بود لذا چون عده ای تاب عدالت علی (ع) را نداشت او را به شهادت رساندند.

وی با بیان اینکه اسلام بر عدالت در زندگی سفارش و تاکید دارد، خاطرنشان کرد: بنی عباس تا زمانی که حکومت در دست نداشتند با شعار عدل علوی مردم را با خود همراه کردند و بنی امیه را از میان برداشتند اما وقتی بر سرکار آمدند عدالت را به کنار نهادند و ظلم را پیشه کردند.

استاد برجسته حوزه علمیه با بیان اینکه عدالت و انصاف را باید در خانواده و بین فرزندان رعایت کنیم، ابراز داشت: در وصیت اموال و بخشش بین فرزندان مساوات را رعایت کنیم و اینگونه نباشد که محبت های کاذب ما را از راه عدالت بیرون ببرد و هرچه داریم را به فرزند آخر ببخشیم و بگوییم او آخری و عزیزتر است.