آیت‌الله جوادی آملی:
مردان الهی حریم‌شناس و محرم‌شناس هستند
خبرگزاری رسا ـ حضرت آیت‌الله جوادی آملی گفت: به ما فرمودند که دور دینت را دیوار بکش تا بیگانه نتواند وارد این حریم شود، برای اهمیت این مطلب نیز به ما فرمودند که دین انسان برادر او است، طرزی زندگی کنید که دوستان شما به شما پیشنهاد گناه ندهند و حریم بگیرند، وقتی حریم می‌گیرند که شما دور دینتان را دیوار کشیده باشید.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت‌الله عبدالله جوادی آملی، پنج‌شنبه در درس اخلاق خود که در مؤسسه بین‌المللی علوم وحیانی اسراء برگزار شد، گفت: برای اخلاق دین به ما دو دستور داد، یکی این‌که در درون هر کسی فضیلت‌های اخلاقی نهفته است و آن‌ها امانت‌های الهی است و خداوند به عنوان ودیعه آن را در درون انسان قرار داد، یک عده کارشناس و درون‌شناسی و هویت‌شناس به نام انبیا فرستاد تا این گنج‌های درونی را شناسایی کنند.
وی افزود: به ما دستور احتیاط دادند، احتیاط به این معنا است که دور دینش را دیوار بکشد، اگر کسی باغی غرس کرد و دور آن دیوار نکشید، بیگانه وارد می‌شود و ثمر آن را هدر می‌دهد، اگر کشاورزی به این فکر نباشد که دور باغش را دیوار بکشد، محصول او به دستش نمی‌رسد، اگر خواست از محصولش بهره ببرد، اطراف باغش را دیوار می‌کشد، از این جهت احتیاط کردن یعنی این‌که دور دینت را دیوار بکش، به ما فرمودند که دور دینت را دیوار بکش تا بیگانه نتواند وارد این حریم شود، برای اهمیت این مطلب نیز به ما فرمودند که دین انسان برادر او است، «اخوک دینک»، تقدیم خبر بر مبتدا افاده حصر می‌کند.
مفسر برجسته قرآن کریم ادامه داد: طرزی زندگی کنید که دوستان شما به شما پیشنهاد گناه ندهند و حریم بگیرند، وقتی حریم می‌گیرند که شما دور دین تان را دیوار کشیده باشید، انسان یک برادر دارد و آن دین است، مشابه این تعبیر از وجود مبارک امام رضا(ع) رسیده است که فرموده دوست هر کسی عقل اوست، انسان یک دوست دارد و آن عقل اوست، عقل آن است که در بخش اندیشه زانوی وهم و خیال را ببندد، در قرآن کریم مختال به کار رفت، خدا هیچ انسان مختالی را دوست ندارد، مختال در برابر عاقل است، فرمود خدای سبحان انسان خیال‌مدار را دوست ندارد، بلکه انسان عقل‌مدار را دوست دارد، عقل زانوی چموش وهم و خیال را می‌بندد، عقل عملی نیز زانوی شهوت و غضب را می‌بندد.
شیطان به دنبال آن است که فتوای فطرت به گوش انسان نرسد
وی افزود: در درون ما سرمایه‌ای هست، فرمود ما انسان را بدون سرمایه خلق نکردیم، یک لوح نانوشته به انسان ندادیم، آن‌چه که به زیان انسان بود در درون جان او ثبت کردیم، آن‌چه به سود انسان بود در درون جان او ثبت کردیم، هرچه برای انسان کارآمد بود خداوند گفته است،«فألهمها فجورها و تقواها» خدای سبحان منزه از نسیان، سهو و خطا است، انسان که این معدن را با لسان تکوین گرفته است، هم خدای سبحان درست الهام کرده و هم عقل و فطرت و جان بشر درست دریافت کرده است، شیطان که وارد قلب می‌شود چند منظوره حرکت می‌کند، می‌خواهد دستی به این معدن و منبعی الهی بزند تا آن را تغییر دهد یا آن را دفن کند تا فتوای فطرت به گوش انسان نرسد و انسان از درون خود صدایی نشنود، وقتی از درون صدایی نشنید از بیرون صداهایی بر او تحمیل می‌کند، هم شهوت و غضب و هم وهم و خیال بر او چیره می‌شود، کار شیطان این است که آن دفینه اصلی را از یاد ما ببرد.
حضرت آیت‌الله جوادی آملی با بیان این‌که مردان الهی حریم‌شناس و محرم‌شناس هستند، اظهار داشت: مردان الهی طواف‌کننده شناس هستند و اگر ببینند یک حرامی جامه احرام دربرکرده و در دور کعبه دلشان دارد طواف می‌کند تا ببیند این کعبه کی باز می‌شود و وارد دل شود، بیدار هستند و او را طرد می‌کنند، متذکر می‌شوند و به یاد خدا می‌افتند، این‌که فرمود«و إما ینزغنک من الشیطان نزغ فاستعذ بالله» که اگر آژیر خطر شنیدی فورا برو پناهگاه، نه استعاذه را بگو، «اعوذ بالله من الشیطان الرجیم» یک ذکر لفظی است، ثواب هم دارد، تا حدودی هم اثر دارد، اما عمده آن رفتن به پناهگاه است، معنای رفتن به پناهگاه این نیست که کسی در خیابان بایستد و بگوید من می‌خواهم بروم پناهگاه، این‌که خدا فرمود هر وقت آژیر خطر را احساس کردی و دیدی که در درون شما وسوسه است که فلان گناه را انجام دهی، به نامحرم نگاه کنی و از این قبیل این آژیر خطر است، هر وقت این آژیر خطر را احساس کردی به پناهگاه بروید.
مسائل اخلاقی بر انسان تحمیل نیست
استاد برحسته حوزه علمیه قم ادامه داد: خدا هم فرمود من یک پناهگاه دارم که همه‌جایی و همیشگی است، در آن هم باز است و کلید نمی‌خواهد، این که فرمود «کلمة لا إله إلا الله حصنی فمن دخل حصنی أمن من عذابی» به این معنا است که «لا إله إلا الله» دژ من است و من دژبان اویم، تنها دژبان توحید خدای سبحان است، البته انبیا الهی زیرمجموعه ذات اقدس اله فعالیت می‌کنند، اگر کسی کلمه توحید از روی معرفت و اعتقاد بگوید و وارد این قلعه شود از خطر محفوظ است، اگر فرمودند استعاذه کن یعنی برو پناهگاه، نه این‌که بگو «اعوذ بالله من الشیطان الرجیم» این ذکر ثواب دارد اما کار آن پناهگاه رفتن را انجام نمی‌دهد، این خطرها را قرآن کریم گوشزد کرد و راه‌های اخلاقی را بیان کرد.
وی ابراز داشت: قرآن کریم فرمود مسائل اخلاقی تحمیل بر شما نیست، بلکه خواسته شما است، این خواسته در درون انسان به ودیعت نهاده شده است و انبیا را فرستاد تا این را شکوفا کنند، و عالمان دین را وارثان انبیا قرار داد که حرف انبیا را یاد بگیرند و به انسان منتقل کنند و در راستای شکوفا کردن همین گوهرها تلاش کنند، فرمود که علما و فقها ورثه انبیا هستند تا «لیثیروا لهم دفائن العقول»، میراث مهم انبیا رساندن جامعه به عقلانیت است، عالمان عامل زمینه‌شناس و گوهرشناس هستند و دستورات الهی را به انسان ابلاغ می‌کنند، آدم عاقل نه بیراهه می‌رود نه راه کسی را می‌بندد، آدم عاقل نه به خود خیانت می‌کند و نه به جامعه خیانت می‌کند، عالمان به دنبال متخلق کردن انسان هستند، اگر وجود مبارک پیامبر(ص) دارای خلق عظیم است، عالمان دین و شاگردان وی دارای همین خلق هستند اما آنان چون مظهر اسمای نازل‌تری هستند، داری اخلاق میانی هستند./914/پ201/ج
ارسال نظرات