قدرت معنوی و روحی با ادب به دست می آید

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حجت الاسلام علیرضا پناهیان، استاد حوزه و دانشگاه شامگاه 21 مرداد ماه در جمع زائران و مجاوران بارگاه علی بن موسی الرضا(ع) به تبیین اهمیت عمل منظم و برنامه ریزی شده پرداخت و اظهار کرد: تربیت، بیش از آن که به علم نیاز داشته باشد به عمل نیاز دارد، در واقع کسی را با علم تربیت نمی کنند، حتی به ایمان فراوان هم نیازی نیست.

وی با تأکید بر این که برای عالم شدن هم به عمل نیاز بیشتری داریم، گفت: اگر انسان بتواند هوا و نفسش را تسلیم و مهار کند، علم اندک هم راه گشا خواهد بود.

حجت الاسلام پناهیان ادامه داد: عده ای بهانه می آورند و می گویند قبل از هر حرکتی مانند نماز، زیارت و غیره باید عشق و ایمانمان کامل شود در حالی که برای این کارها حتی عشق به خدا هم لازم نیست بلکه ادب لازم است؛ ادب زیارت، ادب امام داری و ادب گفت و گو با خدا اگر باشد آن گاه عشق به خدا و اهل بیت(ع) هم خودش در وجود انسان نهادینه می شود.

استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: انسان اگر عاشق باشد به سوی خداوند حرکت کرده و به او توجه پیدا می کند اما این عشق و توجه به سادگی و از همان اول بدون هیچ عملی به دست نمی آید؛ توجه به خداوند در زندگی شخصی که مؤدبانه زندگی می کند پیدا می شود.

سخنران حرم رضوی به معرفی انسان مؤدب و بی ادب پرداخت و ابراز کرد: انسانی که باتوجه به امیال درونی خودش خوشحال و ناراحت می شود، انسان بی ادبی است؛ در واقع انسان باید با توجه به شرایط خوشحال و ناراحت باشد، به عبارتی انسانی که از درون خوشحال است اما شرایط بیرونی ایجاب می کند تا او ناراحت باشد نباید بر اساس حس خوب خودش تصمیم بگیرد؛ این شخص حتی اگر کار خوبی هم انجام دهد چون آن را برای دل خودش انجام داده است، کارش اهمیت و ارزش زیادی نخواهد داشت.

حجت الاسلام پناهیان افزود: به عنوان مثال برخی از والدین هوای نفسشان را ملاک قرار داده و بر اساس آن به تشویق و تنبیه فرزندانشان می پردازند؛ این افراد زمانی که باید فرزندشان را تنبیه کنند، با توجه به حس خوب و خوشحالی که دارند او را می بخشند و جایی که باید او را تشویق کنند، با توجه به حس بدی که دارند از این کار امتناع و حتی او را تنبیه می کنند؛ این والدین هوا پرستی را به عنوان الگوی فرزندانشان قرار می دهند و آن ها نیز در آینده در همین مسیر حرکت می کنند.

وی با تأکید بر این که باید با استفاده از عمل به رشد و پروش خودمان بپردازیم، عنوان کرد: اگر عمل باشد، همین مقدار از ایمان، محبت و علم نجات بخش خواهد بود؛ در روایات هم تأکید شده است که ذره ای ایمان و محبت به اهل بیت(ع) انسان را نجات می دهد و این جای تعجب ندارد اما علت مشکلات ما این است که ادب و عمل با برنامه نداریم.

استاد حوزه و دانشگاه به تعریف معنای ادب پرداخت و اظهار کرد: ادب، عملی است که می تواند موجب رشد و کمال انسان شود به شرطی که همراه با ویژگی های نظم و تداوم و هم چنین برنامه ریزی و دستور باشد.

وی تصریح کرد: همان دینی که بعد از دعوت به ایمان بلافاصله به انجام عمل صالح دعوت می کند، دستور می دهد که این عمل صالح باید با برنامه انجام شود.

حجت الاسلام پناهیان با تأکید بر این که نظم یکی از عناصر کلیدی ادب است، گفت: این ویژگی به اندازه ای مهم است که امام علی(ع) در لحظات پایانی عمرشان آن را در صدر وصیت شان به حسنین(ع) قرار داده و فرمودند: «شما را به تقوا و نظم در کارها توصیه می کنم».

سخنران حرم رضوی با بیان این که برخی از رسانه ها و شبکه های تلویزیونی برای پر کردن اوقات افراد بی ادب، یعنی افراد بی برنامه فعالیت می کنند، ابراز کرد: نفس انسان به طور طبیعی به سمت بی ادبی تمایل دارد و در این میان انسان مأموریت دارد تا نفسش را مهار کرده و ادب را به صورت مداوم به خودش یادآوری و تلاش کند تا این اشتباه نفس، یعنی بی ادبی را کنار بزند.

استاد حوزه و دانشگاه خاطرنشان کرد: طبق روایتی از حضرت علی(ع) برترین ادب آن است که انسان همواره مهار خواسته هایش را در دست داشته باشد و آن را مدیریت کند.

وی افزود: متأسفانه امروزه فرهنگ ادب در جامعه به نحوی از میان رفته و اثری از خود برجای نگذاشته که برخی از افراد سوال می کنند چگونه با زبانی که اختیارش دست خودشان است، دروغ نگویند و غیبت نکنند.

حجت الاسلام پناهیان با بیان این که هر کسی که می خواهد به هوای نفسش پی ببرد باید آن را در قالب نظم و برنامه ریزی بشناسد، اظهار کرد: کسی که نفسش را با ادب، یعنی با برنامه و نظم کنترل کند به قدرت معنوی و روحی دست می یابد؛ این قدرت باعث می شود تا صبر انسان در سختی ها افزایش یابد، قوای روحی اش بیدار و چشم و گوشِ دلش نیز باز شود. /9312/202/ع