پدر و مادر مسیر فیض الهی هستند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت‌الله عبدالله جوادی آملی، پیش از ظهر امروز در ادامه تفسیر سوره مبارکه احقاف گفت: در سوره مبارکه احقاف که در مکه نازل شد بعد از بیان مسائل توحید و بخشی از وحی و نبوت فرمود مردم دو قسم هستند عده‎ای آیات الهی را تکذیب می‎کنند و آن را سحر می‎دانند و افترا تلقی می‎کنند و خداوند فرمود به آن‎ها بگو نه من اولین پیامبرم و نه پیام من اولین پیام است و بعد شواهد فراوانی را ذکر می‎کند و پایان این گروه را ذکر می‎کند.

وی با اشاره به آیه 15 سوره مبارکه احقاف ادامه داد: در برابر این گروه گروه دیگری را ذکر می‎کند و می‎گوید این گروه کسانی هستند که می‎گویند پروردگار ما خدا است سپس استقامت کردند، این دو گروه را خداوند در تمثیل دیگری بیان می‎کند، می‎گوید یک گروه هستند که از همان ابتدا به پدر و مادرشان نیکی می‎کنند و شکر نعمت‎های خداوند را به جا می‎آورند، عده‎ای با تربیت صحیح خانوادگی موفق و کامیاب هستند و در برابر این گروه گروه دیگری هستند که با تربیت ناصحیح زیانکار هستند.

مفسر برجسته قرآن کریم با بیان این که یک انسان کامل معصوم همچون پیامبر(ص) و معصومان(ع) ایمانشان در مرحله کامل است، اظهار کرد: جایی که فرمود کسانی که بگویند پروردگار ما خداوند است و سپس استقامت بورزند، شامل مراحل مختلف ایمان است، پاسخ پیامبران و معصومان(ع) را خود خداوند می‎دهند و پاسخ مؤمنان متوسط را فرشتگان متوسط می‎دهند و پاسخ مؤمنان نازل‎تر را فرشتگان نازل‎تر می‎دهند.

وی گفت: خوف از فراق الهی یک شیء محمودی است و انسان نباید از این خوف گله داشته باشد یا امید داشته باشد این خوف از بین برود، این خوف از مقام الهی است و برای این است که انسان از ذات اقدس اله حریم می‎گیرد و این حریم گرفتن و این احترام یک چیز پسندیده‎ای است و نباید انتظار داشته باشیم که این خوف از بین برود، هر کس وارد بهشت بشود می‎گوید شکر از آن خدایی است که حزن و اندوه را از ما برد اما اگر کسی می‎خواهد در دنیا و آخرت خوفی نداشته باشد باید بگوید پروردگار ما خداوند است و باید استقامت بورزد.

حضرت آیت‎الله جوادی آملی ابراز کرد: پدر و مادر مسیر فیض الهی هستند، گاه می‎فرماید که پدر و مادر مظهر خالقیت الهی هستند، «ان اشکر لی و لوالدیک»، این آیه سوره احقاف می‎فرماید ما سفارش کردیم که نسبت به این‎ها حسن و احسان کند، گاهی هم احسان و حسن را ندارد، و می‎گوید ما نسبت به پدر و مادر انسان را سفارش کردیم و نمی‎گوید احسان کند یا حسن بورزد، بلکه منظور این است که هر چه کار خیر می‎تواند انجام دهد نسبت به آنان انجام دهد.

وی با بیان این که مادر دوران بارداری را با رنج تحمل کرده است، اظهار کرد: در باردار شدن مادر کراهتی در کار نبوده است، بلکه فشار و تحمل باری بوده است، این تحمل با شوق و اشتیاق بوده است و دوران بارگرفتن و از شیر گرفتن او سی ماه است، باید به مادران احسان کرد اما اگر آن‎ها تلاش کردند که شما را به کاری وادارند که معصیت خالق را انجام بدهند این صحیح نیست، «لاطاعه لمخلوق فی معصیه الخالق»، کسی بخواهد معصیت بکند خدا را برای اطاعت مخلوقات این صحیح نیست، این حدیث یکی از بیاناتی پیامبر(ص) است که جزو محکم‎ترین اصولی است که نه تخصیص‎پذیر و نه تقییدپذیر است.

صاحب تفسیر تسنیم اظهار کرد: پیامبر اکرم(ص) دنیا را به دو روز تشبیه کرده‎اند و یک روز برای رضاع و دادن پست و مقام به انسان است، روز فطام روزی است که فرزند را از شیر می‎گیرند، فرمود دنیا دو روز است، آن روز که به آن‎ها پست می‎دهند روز معارفه است، روزی است که لذت این دنیا را می‎چشد اما روزی که بازنشست می‎شود، یا از کار برکنار می‎شود، روز فطام او است، فرمود دنیا برای همه همین طور است، یک روز است که این پست را از او می‎گیرند، برای همه این دو روز وجود دارد./914/پ202/ج1