سند ۲۰۳۰ راه نفوذ جدید استعمار غرب

حجت الاسلام رحیم سیاح، استاد حوزه و عضو هیأت علمی دانشگاه صنعت نفت اهواز در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا در اهواز، با اشاره به اینکه آموزش و پرورش باید براساس یک سری مبانی دینی، ملی، فرهنگی و اعتقادی نگارش یابد، اظهار داشت: در بحث آموزش به ویژه دوران کودکی، جوانی و نوجوانی که مراحل رشد دانش آموزان است باید دقت شود که «العلم فی الصغر کالنقش فی الحجر» یعنی آموزش دوران کودکی در رشد و نمو افراد در بزرگسالی بسیار تأثیر دارد.

 عضو هیأت علمی دانشگاه صنعت نفت اهواز با اشاره به اینکه در آموزش و پرورش باید شاخصه های اعتقادی، ملی و بومی در نظرگفته شود، گفت: بدون آموزش فرهنگ اصیل خودگذشتگی، پاسداری و حمایت از ارزش های ملی، اسلامی و دینی قادر نخواهیم بود تا جوانانی را برای محافظت از سرزمین و کشورمان تربیت کنیم و ناآشنایی کودکان با چنین فرهنگ هایی سبب خواهد شد تا در بزرگسالی غیرت دینی نداشته و از وطن و حیثیت خود دفاع نکنند.

این استاد حوزه و دانشگاه از مخالفت اسلام با خشونت خبر داد و افزود: اسلام به صلح، آرمش و دوستی فرا می خواند و ترویج فرهنگ ایثار و شهادت و اهتمام به آن در میان جوانان و کودکان جایی است که دشمن هجمه آورد و از آنجا که با عقل و فطرت انسانی سازگاری دارد در استحکام و نهادینه شدن گفتمان کشورها تأثیر به سزایی خواهد داشت.

کارشناس مسائل آموزشی در رابطه با سند 2030 خاطرنشان شد: لایحه ها، بیانیه ها، کنوانسیون ها و سندهای امضا شده بنا به تصریح قانون اساسی نباید مخالف قوانین، اولویت های ملی، فرهنگی، دینی و مذهبی کشورمان باشد و با وجود سند بنیادین تحول آموزش و پرورش نیازی به 2030 نداریم.

حجت الاسلام سیاح ادامه داد: آیا هدف نویسندگان سند 2030 ارتقای سطح فرهنگ و آموزش ملی کشورها است یا به دنبال اهداف استعماری؟ که به نظر می آید تناقض برخی بندها با آموزه های دینی و ملی ما و پیگیری اجرای سبک زندگی غربی گویای اهداف استعماری است.

وی با اشاره به اینکه با وجود نظام مردم سالاری دینی جایی برای پذیرش سند 2030 وجود نداشت، خاطرنشان کرد: سؤال ما این است که آیا با وجود این سند مشکلات فرهنگی و آموزشی کشور حل می شود یا ما به سبک زندگی غربی و گرفتاری در باتلاق بی هویتی دچار خواهیم شد؟.

عضو هیأت علمی دانشگاه صنعت نفت اهواز عنوان داشت: کشورهای داعیه پیشرفت علمی و آموزشی با بحران بی هویتی و بی اخلاقی و انحلال خانواده مواجه هستند و اگر روشنگری های رهبری نبود کسی از عمق چنین اقدام تاریخی ناآگاه می ماند که متأسفانه در این باره نهادهای متولی امور فرهنگی سستی کردند.

این استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه شورای انقلاب فرهنگی کشور باید چنین مسائلی را رصد کند، اظهار داشت: حوزه های علمیه و مراجع تقلید به بررسی و نقد سند مذکور پرداختند و بندهای مخالف با مبانی دینی را تبیین کردند.

کارشناس مسائل آموزشی با اشاره به اینکه ایران از لحاظ فرهنگی و آموزه های اسلامی غنی و بی نیاز به چنین سندهایی است، تصریح کرد: باید مشخص شود با امضای آن چه به دست آورده و چه از دست خواهیم داد و این عده که از عدم تعهد و الزام در اجرای آن سخن می گویند، جواب دهند اگر تعهدآور نیست پس چرا امضا می کنند و از انتقاد می ترسند؟.

وی در پایان ابراز داشت: به نظر می آید که غرب از طریق استعمار فرهنگی به دنبال استعمار سیاسی و اقتصادی است و سند 2030 بهانه ای برای چنین اقدامی است؛ چرا که بهترین راه برای نفوذ از طریق فرهنگ حاصل می شود و با این سند برای مدارس و مهدکودک ها برنامه ریزی می کنند اما امضا کنندگان سند مخالف چنین نظریاتی بوده و یونسکو را جدا از سازمان ملل و یک نهاد غیراستعماری معرفی می کنند./9456/ت۳۰۱/س