وقتی دنیا برای شهید مقاومت قیام میکند
به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، انسان هنگامی که میخواهد چیزی را تایید یا رد کند، باید برای آن چیز شاهد داشته باشد؛ شهادت یکی از شروطی است که قاضی میتواند با آن درباره درستی یا نادرستی ماجرا حکم میکند و چه خوب که انسان با جانش شهادت دهد و چه بهتر که شهادتش در راه اعتلای کلمه حق باشد.
آرزوی قلبی هر مسلمان آزاده، شهادت است و امام حسین(ع) بر حق بود، مردم زمانش از ثروت حرام هنگفتی که یزیدیان به آنها داده بودند، کور و کر شدند، حق و باطل در هم آمیخت و در نتیجه حجت خدا را به شهادت رساندند و در مظلومیت ماند اما خون امام معصوم تاریکی را شکافت و مردم روشن شدند.
خون شهید حرکت میکند و بنیان ظالمان را بر میافکند؛ خون امام(ع) وقتی بر زمین ریخته شد، حرکت کرد و بنیان یزید را از بین برد، عزیزترین و شریفترین آدمی نزد پروردگار است، کسی که جانش را در راه خدا فدا کند؛ خداوند شفاعتش را میپذیرد، فشار قبر ندارد و خداوند بدیهایش را به او نشان نمیدهد، او همنشین پیامبران است و در دارالسّلام، همراه سیدالشهدا هستند!
مهمترین ویژگی شهید
مهمترین ویژگی شهید، زنده بودن و توانایی کمک به مسلمین است؛ همانطور که خداوند متعال وعده داده است و وعده خدا راست است «وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ»
شهادت درجههای مختلفی دارد؛ یکی در راه کسب علم شهید میشود، دیگری در راه کمک به هم نوع؛ البته میتوان گفت که خیلی از شهدا در خارج از وطن هستند، به دور از هیاهو و بی ادعا میجنگند، تعداد کمی از آنها به دلیل مسائل امنیتی گمنام دفن میشوند و برخی نیز همچون سردار سلیمانی، شهید حججی و... تمام عالم را تکان میدهند.
چه خوش گفت سید شهدای اهل قلم، پندار ما این است که ما مانده ایم و شهدا رفته اند اما حقیقت آن است که زمان، ما را با خود برده است و شهدا ماندهاند.
این نشانی از آخرالزمان است که از تیرباران کردن امام معصوم در تشییع ایشان توسط لشکر ظلم به این جمعیت عظیم میرسیم که دیروز در خوزستان و مشهد و امروز در تهران و قم برای سرباز سرباز معصوم قیام کردند و این تشییع پنهانی نبود بلکه تمام دنیا دیدند که حرمت شهید شیعه در قاموس تاریخ خواهد ماند و دیگر زمان نشستن نخواهد بود. /882/ 704/
محمد حسین کتابی
منابع
1. بحارالانوار، ج 100، ص12، روایت 24.
2. وسائل الشیعه، ج 11، ص 6، روایت 6.
3. وسائل الشیعه، ج 11، ص 9، روایت 20.
4. نهج البلاغه، خطبۀ 23.
5. سوره آل عمران، 169