بهره ­ها و نیازمندی های تربیتی از وصایای امیرالمؤمنین

به گزارش خبرنگار سرویس کتاب و نشر خبرگزاری رسا، انتشارات نیستان، کتاب «آیین زندگی؛ وصایای امیرالمؤمنین به امام حسن مجتبی(ع)» را به قلم  سید مهد  شجاعی منتشر کرده است.

نامه 31 نهج البلاغه، در بردارنده سفارش ها، موعظ ها و رهنمودهای امیرالمؤمنین (ع) به امام حسن مجتبی(ع) است؛ نامه ای که حضرت مولی هنگام بازگشت از جنگ صفین، در بین راه خطاب به فرزند خویش نوشته و در آن، همه آنچه را که یک انسان برای زندگی در این جهان به ان نیاز دارد، باز گفته است، ولی این فقط ظاهر ماجراست. برای درک اینکه لایه پنهانی این نامه نگاری چیست، توجه به چند نکته ضروری است:

اول اینکه وصیت نامه به فرزند را معمولا در کنج خانه می نویسند و در یک فضای آرام و بی دغدغه، نه پس از یک جنگ سخت و پرملال.

دوم اینکه اگر یک وصیت نامه برای فرزندی مشخص نوشته شده باشد، خصوصی و محرمانه برایش به ارث گذاشته می شود و نیازی به برانگیختن توجه همگان ندارد.

سوم اینکه مخاطب ظاهری این نامه همچون دیگر امامان عصمت ذاتی و علم لدنی دارد و نیازمند دستورالعمل های اصولی و اساسی زندگی نیست.

همچنین اگر قصد مولای متقیان از نوشتن این نامه، انتقال برخی از معارف و مفاهیم به شخص امام مجتبی(ع) بود، می توانست آنها را به شیوه ای کاملا کرامتی و خارق عادت به ایشان منتقل کند. با توجه به این چند نکته، درمی یابیم که مخاطب این وصایای مولا، ما هستیم.

 والدین حتی اگر مسؤولیت تربیت فرزندان امت اسلام را بر دوش نداشته باشند، خود باید بکوشند تا از عهده وظیفه شان درباره این وصیت نامه برآیند و برای این منظور، باید آن را به خوبی بخوانند و دریابند.

این کتاب عمومی که با هدف ترجمه و توضیح ساده و روان نامه ۳۱ نهج البلاغه نوشته شده است، این نیاز خوانندگان را به خوبی تأمین می کند.

ساختار کتاب:

نویسنده، متن نامه امیرالمؤمنین را به فرازهایی کوتاه تقسیم کرده که در طولانی ترین بخش ها حدود دو سطر است. آنگاه پس از ترجمه روان هر یک از این بندها، گاهی بلافاصله پس از ترجمه و گاهی پس از نقل ترجمه چند بند، به توضیح و تبیین متن ترجمه شده پرداخته است.

این توضیح ها که با عنوان «اشارات» در متن کتاب مشخص شده اند، مطالبی هستند که برای  فهم بیشتر بندهای مختلف نامه سودمند و راهگشا هستند.

نویسنده برای نگارش بسیاری از این اشارات از آیات قرآن و و روایت های اهل بیت (س) بهره برده است؛ بهره هایی که گاهی چنان فراوان و البته دقیق هستند که افزون بر ایجاد لذت و شعف در خواننده، اعحاب او را نیز برمی انگیزد.

ویژگی های اثر

این کتاب سودمند و خواندنی، دو ویژگی مهم دارد؛ دو نقطه قوت که با تکیه بر تنها نه تنها باید این کتاب را متن خوبی برای آشنایی با یکی از گنجینه های موجود در منابع دینی مان بدانیم که از این پس می توانیم آیین زندگی را یک نسخه بالینی برای والدین بدانیم.

ترجمه ساده و روان و توضیح های به اندازه و پرمحتوای کتاب، نخستین ویژگی این اثر است و حجم اندک برخاسته از دقت نویسنده در نگارش مطالب، دومین قوت کتاب به شمار می آید. ممکن است در آغاز مطالعه این اثر، فهم دقیق آن برای خواننده اندکی دشوار باشد، اما اندکی ممارست و حوصله سبب خواهد شد که سبک قلم نویسنده به دست آید و زمینه برای بهره ارزشمند فراهم شود.

جمع بندی