نگاهی به صلح امام حسن (ع)

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، امیرالمومنین به دنبال برکندن فتنه اموی در شام بود اما جنگ جمل سبب شد تا از طرفی معاویه میخ‌های حکومت خود را در شام محکم‌تر کند و از طرف دیگر توان امیرالمومنین را بکاهند و به همین خاطر در سال 36 و 37 قمری با وقوع جنگ صفین همراهان امیرالمومنین از شعار اشعث با عنوان «جنگ نه!» استقبال کنند و مالک که ده شمشیر با خیمه معاویه فاصله داشت، از حرکت نگاه دارند و فریب قرآن‌های روی نیزه را بخورند.

اما خوارج که خودشان پا پیش گذاشتند و به جای مالک اشتر ابوموسی اشعری را به عنوان حکم به امیرالمومنین تحمیل کردند و نهایتا ابوموسی اشعری فریب عمروعاص را می‌خورد و با حیله او حکمیت به سود معاویه تمام می‌شود.

خوارج تنها خود را مقصر این ماجرا نمی‌دانستند و امیرالمومنین را هم متهم می‌کردند تا اینکه دست به شهادت حضرت زدند و خون مطهر ایشان را در مسجد ریختند، بعد از شهادت ایشان و با آغاز امامت امام حسن مجتبی، حضرت سپاهی را جمع کرد تا به جنگ با معاویه برود.

معاویه تعدادی از فرماندهان لشکر امام حسن را می‌خرد و با تطمیع سرداران لشکر امام حسن ایشان را ناچار به صلح می‌کند اما حضرت در صلح‌نامه خود با معاویه هیچ گاه از جانب ضعف وارد نشد و عزت شیعیان را حفظ نمود.

صفحه مجازی رهبر انقلاب به مناسبت روز میلاد امام حسن به موضوع صلح ایشان پرداخت و نوشت:

این موضوع باعث شد تا مسئله صلح امام حسن به عنوان سوژه اصلی کاربران فضای مجازی مورد توجه قرار گیرد. این پیام رهبر انقلاب یک نکته روشن با خود داشت که پیام صلح را دیدبانی اسلام و حفاظت از قرآن و هدایت نسل‌های آینده تاریخ در موقع خود بیان کرد. این مسئله اشاره به اتفاقاتی دارد که در سال 92 توسط دولت محترم مورد پیگیری بود و منجر به خسارت محض شد و تمام تلاش‌شان مذبوحانه بود. /882/ 704/